Sus...Kanım kanıyor..

Herkes ışığını açınca
Bak!Nasıl kararıyor dünya!!

Utanç: yadigar kaldı senden bana
Bırak asılı kalsın gözkapaklarımda
Son trene yetiş,kaçırma!
Böyle öğretmemişlerdi hayatı
Meğer insan gökyüzünü içinde taşırmış
Atmosfer mi yoksa yüreklerimiz mi önce (d) elindi?
Yazmamışsın bırakmadığın veda mektubunda..

O inananlara söyle gözlerini harama bakmaktan sakınsınlar
Namussuzlukların gözlerle nikahlandığı şehirlerde bak!
Yağmurlar bile kirli yağıyor...

-"rahmettir " demişti anam
-ana rahmet kirle yağar mı?
"unutma" dedi anam
"bedduada bir duadır
kalbi kırılan bir sevgili beddua etmiyorsa
Gecikecek bela bile sahibini tez elden bulacaktır"...

Tabii koruyacaksın iffetini
Katledemediğin tek güzellik:onurum,kalmıştı..
Al,tesettür yaparsın can çekişen "insan yanına (!)"

Beni terkedip gittiğin şehirlerde
Fuhuş ortaokul sıralarına düştü
Her baba gelip benim dizlerimde dövündü
Her ana kulaklarımda yırtıyor bağrını...

Sevmek mi zor? Ayrılmak mı? demiştin..
Aslolan: Severken de ayrılırken de "adam" kalmaktır!

Tanıdığım her kadın ilgi bekliyordu
Rastladığım her erkekse huzur...
Elbet mahkeme salonlarında kardeş payı yapılır kahır!

Ayrılan her çift bende unutuyor yavrusunu
İçinde yaşadığım halka ağlamaktan
Gözlerimi kaybetmek üzereyim!
Utanç?: Ağırlık yap(ma)sın omuzlarına..
Bırak asılı kalsın gözkapaklarımda

Herkes ışıkları açınca
Bak!Nasıl karardı dünya!
Sus..Kanım kanıyor..

KAYIPKENTLİ...15.09.2005-güneykent/MERSİN