Ölü bir hikayenin mor(g) satırlarından gelmiştim ben
-Gözlerim donuktu benim
Öyle sıcak bakmasan ne olurdu-

Biliyordum
Sen de gidecektin bir gün


Yüklemlerim yokluğunun yükünü taşıyamayıp
Özneye özlemli hallerde tükenecekti
Devrik kalacaktı cümlelerim
Her biri boşluğuna devrilecekti


Ve aşka dair tüm kelimelerin ucu kırık kalacaktı
D/okundukça kanayacaktılar
Yazdıkça kanayacaktım
Sense hiç dokunmayacaktın kelimelere
Belki de kan tutacaktı seni
Ben bile tutamıyorken hem de


Gittiğin yola benzeyecekti hayat çizgim
En çok, ardından el sallarken ölecekti içim


Tasviri tarifsiz söylemler bırakacaktım
Aşkın y/alın yazısında
Sıradan bir rastlantı diyecektim
Bir çocukluk hikayesi gibi
Bazen eğlenceli
Bazen saçma
Dudaklarına küs bazen, bazen yüzüne kanka


Sense bakışlarını bakışlarımdan aceleyle toplayıp
Yola çıkaracaktın
Ağlayacağım sanacaktın
Ağlamayacaktım
Su gibi gidip gelsinler diye
Arkalarından birkaç damla gözyaşı dökecektim


Suratının sıratı olacaktı kirpiklerin
En çok gözlerine düşecektim


Seni yazdıkça buruşacaktı kağıtlar
Satır aralarından kaçmaya çalışacaktı kelimelerim
Sahi, acil çıkışı olacak mıydı kötü sonla biten şiirlerin


Gidecektin sevgili
‘Hiç kimseyi bu kadar çok sevmedim’ diyecektin
Hiç kimseydim
Bilmeyecektin