3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1753
Okunma
Kırık Düşler Sokağından geçerken
Buzdağında mahpus
Penguen ömrüm
Buz kırıkları düşüyor içime
Her ayrılık bir ölüm
Her ölüm bir ayrılık yaşatır/ken
Gerçeğe yürüyen yolda yalnızım
Umudu, kendi ellerimle gömdüm
Sonra
Şafak gülüşünle ısındı gönlüm
Zemheri ayazları doğrarken ellerimi
Ustura sıcaklığında
Cilveli bir kısrak edasıyla umarsız
Hayata yürüdüm
Gökkuşağının yedi rengini serdiler üzerime
Tak’lar altından geçerken semazenler
Ab-ı Hayat çeşmesinden içtik birlikte
Maveraya göçtüm
Bir hazan mevsiminde yine
Çaresiz bıraktın ellerimi
Buzdağlarına döndü yüreğim
Yokluğuna üşüdüm
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz