1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
3041
Okunma
Deprem çocuğu Adem
Uyuyamıyorum diyordu Trabzon geceleri
Uçak gürültüsünden, araba sesinden
Yine deprem oluyor zannediyordu
Van’lıydı, şanlıydı, gururluydu
Lisede okuyordu
Cebinde beş parası yoktu ya
Yardım istemekte zoruna gidiyordu
5,6 daha büyüktü 7,2 den
Çünkü yüzeye daha yakın geliyordu
İyi ki uzun sürmemişti ilki kadar
Yoksa hepimiz ölürdük Van’da diyordu
Adem bana depremi anlatıyordu
Daha Van’a çadır bulamayanlar
İstanbul’da deprem olsa ne yapacaktı
Yeni okulum buradan çok uzak
Nasıl giderim diye soruyordu
Onbeşindeydi daha hikâyesini anlatırken
Kelimelerin altında eziliyordu
En çok ta küçük kardeşinin
Açlıktan ve soğuktan ağlaması zoruna gidiyordu
5.0
100% (1)
Cevap Yaz