Gidersin, cıglıklarımla kanatırım gökyüzünü,
ömrümü yakamaozlara adarım suretini arar durur ayışıgım.
Gidersin, karanlıklarda kalır sokak neonları,
magripli bir ağrı saplanır yüreğime.
Gidersin, gülüşlerim kalır yarım buselik dudaklarımda,
ellerinin merhametini arar bedenim.
Gidersin, canımın yangını sönmez içimde,
geriye ne kalırsa acıdan yüklenirim omuzlarıma.
Gidersin, ezgilerim susar kırık baglamanın tellerine takılır hasretin,
dilim lal kalır sözcükleri asarım ardınsıra.
Gidersin, kadim sulara düsmez menekşelerim
öksüz kalır gözlerinden öptüğüm cocuklarım.
Gidersin, korkularımla kalırım birbaşına,
tedirgin bir kız cocugu olur yüregim.
Gidersin, kirpik uçlarıma takılır son bakıslarım
parmak uclarımda kalır son dualarım.
Ve aslında gitmelisin...
Ruzgarları kendıne yoldas edip gitmelisin.
Dısarıda yagmur var ve gıtmek için ıyı bir gün.
Konusmak yoruyor hükmüm gecmıyor artık sözcüklerime.
Yürek hüzzam makamında sarkılar söyler ve Şimdi veda mahiyetinde EYVALLAH...