Firari düşlerin gettosu olurken gece
İçten bir sözcüğün uğruna,
Gözlerimi feda edebileceğimi söylüyorum yıldızlara.
Ve biliyorsun ki;
Sebeplerimin tümünü yitirdim
Ölmek için bile bir sebep bulamıyorum artık
İşte bu yüzden
Gitmeliyim bir an önce...

Yürüdüğüm sokaklarda,
Peşimden gelen ayak seslerinin,
Geçmişimden kopup gelen adımlar olduğunu düşünmek acıtıyor.
Kentin düşüş hikayelerinin tiksinti verici
Yalnızlığına sığınırken;
Olup bitenlere anlam yüklemek istiyorum,
Ama her defasında tökezliyorum.
Oysa masumiyeti hatırlatan tek bir şey
Biliyorum ki bütün günahlarımdan arındıracak beni.

İnsanlara birşeyler anlatmaya çalışmak,
Buharlı bir cama yazı yazmaya benziyor.
Özenle yazıyorsun, apaçık belli oluyor anlattıkların
Sonra silinip gidiyor.
Aklım kalbime ihanet ediyor sende bunun farkındasın.

Ürkek duyguların gelgitleriyle geçirdiğim bitimsiz gecelerde,
Hüznü bir devrim isyanını taşır gibi giyiniyorum üzerime.
Duvarların soğuk yüzünden gözyaşlarım sızıyor.
Vücuduma musallat olmuş kemirgen bir hayvanın,
Gözlerimi ve kalbimi kanattığını hissedebiliyorum.
Bildik dualar mırıldanıyorum
Yorgun bedenimi ayakta tutabilmek için.
Doğurgan gecelerden payıma sükut düşüyor.
]Ağlayabilseydim;
Bazı şeylerin düzelebileceğini düşünüyordum.
Ağlamadım...Korktum sadece...
Gece oldu Pandora sakın açma kutuyu...

Sonra...sonra hiç işte...
Radyoda ’Goran Bregovic’ çalıyor ’Ederlezi’ ...