Bir zaman ki kurumuş dudakları Gecenin rüzgârına dokunuyor çocuklar Eğreti gelin gibi Karanın yırtığına düşüyor üşümüş ay Bir yusufçuk havalanmış Uçarı Haylaz bir sevda Kendi masalında kimsesiz kalmış Acımış zamanın gül değmiş yüzü Bir tebessüm kandırmış içindeki öksüzü Islak bir türküdür artık Üşüyen gündönümü
/Aşk ve ayna Baktıkça sisleniyor kendi buharında/
Sürgün yemiş bir vakit konmuş dal uçlarına Teyellemiş halayı çıplak ayaklarına Şiir olmuş okunmuş Yol yol düşmüş sılaya Çehresi buz Düşü susuz Mora çalar içinde umudun rengi Ağıtlara durmuşken yeni yetme genç kızlar Asılmışken geceye gözleri kör yıldızlar Açmadan duvağını bitirir bu gerdeği
/Aşk ve kurşun İkisi de dayanmış vuslatın şakağına/
Kızılca bir kıyamet ağlıyor ellerinde Göç göç olmuş umudu batıyor gözlerinde Bozarken ayarını kurulmuş saatlerin Kendine diz çöküyor Üşüyor çok üşüyor Dilindeki duaya duruyor sevinçleri Kökünden koparıyor kanayan bilekleri Hiçliğin zirvesine duruyor piç zamanlar Güneş onu görmesin Kapatın perdeleri
/Aşk ve zaman Kopar al yelkovanı Kendine dönüyor akrep durmadan/
Ezan sesine vurmuş içindeki merhamet Bir kilise günahları yutuyor Titrerken mum alevi Secdeye duruyor sevdanın alın teri Meryem’e düş İbrahim’e düşüş Kuyuların dibinde çarmıha geriliyor Aydınlığı bırakıp sevinirken karaya Nerde yeşil Nerde al Kendi içinde mana Rengini yitirenler hayata soyunuyor
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
genel anlamda hoş şiir... Yalnız finali "Rengini yitirenler hayata soyunuyor " diye bağlamışsınız, kendine ve yaşama yabancılaşan nasıl yaşama soyunur onu anlamadım.
hasretlertoplamı tarafından 12/28/2009 12:35:43 AM zamanında düzenlenmiştir.
hayat kendine yabancılaşanların, kimliğinden uzaklaşanların tekelinde değil mi zaten...bakın bir etrafınıza..insanca değerlerin ne kadar hükmükaldı ki yaşadığımız hayatta...önceliklerini yitireli çok oldu bu değerlerin..işte bu anlamda yaşama soyunmaktan dem vurduk şiirde..
hayat kendine yabancılaşanların, kimliğinden uzaklaşanların tekelinde değil mi zaten...bakın bir etrafınıza..insanca değerlerin ne kadar hükmükaldı ki yaşadığımız hayatta...önceliklerini yitireli çok oldu bu değerlerin..işte bu anlamda yaşama soyunmaktan dem vurduk şiirde..
Ezan sesine vurmuş içindeki merhamet Bir kilise günahları yutuyor Titrerken mum alevi Secdeye duruyor sevdanın alın teri Meryem’e düş İbrahim’e düşüş Kuyuların dibinde çarmıha geriliyor Aydınlığı bırakıp sevinirken karaya Nerde yeşil Nerde al Kendi içinde mana Rengini yitirenler hayata soyunuyor
aşk varsa mana arama....mana varsa insan arama... ................. Aşksız yaşama ki, ölü olmayasın; aşkla öl ki diri olasın..Mevlana..bu manada ki aşk da sonsuzluk var ...tebrikler Sevgi...MUTLU YENİ YILLAR SANA..
baki ceylan tarafından 12/27/2009 8:03:16 PM zamanında düzenlenmiştir.
"Uçarı Haylaz bir sevda Kendi masalında kimsesiz kalmış Acımış zamanın gül değmiş yüzü Bir tebessüm kandırmış içindeki öksüzü Islak bir türküdür artık Üşüyen gündönümü "
Manada ağır... ---
"Asılmışken geceye gözleri kör yıldızlar Açmadan duvağını bitirir bu gerdeği "
... ---- "Kendine diz çöküyor Üşüyor çok üşüyor Dilindeki duaya duruyor sevinçleri Kökünden koparıyor kanayan bilekleri Hiçliğin zirvesine duruyor piç zamanlar" --------- Ezan sesine vurmuş içindeki merhamet Bir kilise günahları yutuyor Titrerken mum alevi Secdeye duruyor sevdanın alın teri Meryem’e düş İbrahim’e düşüş Kuyuların dibinde çarmıha geriliyor Aydınlığı bırakıp sevinirken karaya Nerde yeşil Nerde al Kendi içinde mana Rengini yitirenler hayata soyunuyor
öncelikle bu şiir varken güne düşmeliydi düşüncesindeyim... sonra yukarıdaki cümle çok ağır gerçek bazen kaldırılamaz olur ya derinliksiz gönülde onlardan... derinlikse mananın tutmuş elinden mantığa sığdırılmaya çalışılırsa aşk ölümlüdür diyor cümle sanırım... yada işime geldiği için ben böyle anladım.Anahtar şairede...
tebrikler
Râzı tarafından 12/27/2009 12:43:19 PM zamanında düzenlenmiştir.
/Aşk ve kurşun İkisi de dayanmış vuslatın şakağına/ .... Önemli olan aşkı tutan yürekle silahı tutan bilektir vuslatın şakağına. ..... aşk varsa mana arama....mana varsa insan arama... .... Peki ya insan varsa? ....
/Aşk ve ayna Baktıkça sisleniyor kendi buharında/ .... Aşkın nefesinde buğularla kaplanıyor ayna. Görmüyor bakan kendini bile. Aşkın gözü kör etmesi gibi. Bazen bir el ya da bir yürek siler aynadaki buğuyu. Görünür olur görünmeyen her şey.
aşk yenilginin bir başka adı hayatsa muammanın peşrevinde muallakta aramakta hazları şiir, sen sen şiir kaldır aradan duvakları kır kendini yansıtmayan aynaları ve gerdeğine soyun yalnızlıkların ki en güzeli bohem bir hayatın kollarında seviler çoğaltmakmış bunu çok geç anladım mana sensin sen mana yüreğin ayna kaldır aradan perdeleri içindeki güneş ısıtsın her yeri karanlıklarda kalma
Güne yüzünü dönmüş bu şiir, dili, imgeleri ve manas, şiir be Sevgi şiir,sabaha silkeledi geceden kalma tembelliğimi.Güneşli bir İstanbul sabahında buzlara sürüldü yüzüm.
Bir zaman ki kurumuş dudakları Gecenin rüzgârına dokunuyor çocuklar Eğreti gelin gibi Karanın yırtığına düşüyor üşümüş ay Bir yusufçuk havalanmış Uçarı Haylaz bir sevda Kendi masalında kimsesiz kalmış Acımış zamanın gül değmiş yüzü Bir tebessüm kandırmış içindeki öksüzü Islak bir türküdür artık Üşüyen gündönümü
Serbest şiiri senin sayfanda daha çok seviyorum galiba. Selamlar.
Bir zaman ki kurumuş dudakları Gecenin rüzgârına dokunuyor çocuklar Eğreti gelin gibi Karanın yırtığına düşüyor üşümüş ay Bir yusufçuk havalanmış Uçarı Haylaz bir sevda Kendi masalında kimsesiz kalmış Acımış zamanın gül değmiş yüzü Bir tebessüm kandırmış içindeki öksüzü Islak bir türküdür artık Üşüyen gündönümü
aşk varsa mana arama....mana varsa insan arama...
Merhaba aşkım yeni tanrısı. Kutlarım bu harika şiirini. Yine Sevgi Kaya yine koca bir dünya barınıyor içinde Yine kelimeler erken doğum yapmış hayatın kucağında O kadar üzüntünün arasında iyi geldi bu şiir Akrebi kovaladıkça yelkovana sığındı yoksulluğum Gözlerim fal taşı gibi açıldı sabah sabah Bir gidip bir geldim dükkanın içinde Aşk nereden ve nereye damlıyor usta Birileri yüreğe akar insanın sevinci derdi Ya acılar acılar nereye akıyor usta Yine lime lime oldu bilieklerim Yine dilim tövbelere küs böylesi şiirlerde Yine eğreti bir zaman dilimine dalkavukluk yapıyor ay Bir mana kendi içindeki acıları soyunuyor Soyunuyor bir gelin tüm günahlarından Çıt desen patlayacak içimdeki volkan Bir sevda masalında kendini aldatmış çalıkuşu Bir öksüz kandırmış kendisini kokusuz güllerle Kurşuna dilinmiş bir türküdür dudaklarında kanayan De bana namlulardan arda kalan nedir ustam İnsan ne çabuk üşüyor akşam kararınca gözlerinde Yine yanlış sürgünlere sürülmüş yollarım Dallarım kandırmış dolu vurgunu tomurcukları Şiir çıplak ayaklarla yürümüş kızgın çöller üstünde Düşleri morarmış dudak uçlarında umudun Kızlar duvağını asmış kapı eşiklerine Geceye kör gözlerle bakan köstebekler çıkmış topraktan Bir gelinin bekaretini yırtıyor pos bıyıklı yaşlı adam Adam aynalara bakmaktan usanmış bir yüz Aslında yüzsüz diyor kaynanam kapamış yüzünü piç kurusu sustalı bıçaklar anaların dualara duruyor elleri bu bir iç kanama bu bir yol ayrımı diz çökmüş bir kadın ağıt yakıyor yakıyor usta içimde bir göç başlıyor tükenmiş zamanlardan kiliseler çan camiler ezan derdinde işte ustam kapanıyor gözlerinde bir perde sen yine secdelere dur aşkın mabedinde sen yaz ustam manasını çıkarır birileri aşk da başlı başına bir yaşamak değil mi umutla kal usta aşkla kal…
Ezan sesine vurmuş içindeki merhamet Bir kilise günahları yutuyor Titrerken mum alevi Secdeye duruyor sevdanın alın teri Meryem’e düş İbrahim’e düşüş Kuyuların dibinde çarmıha geriliyor Aydınlığı bırakıp sevinirken karaya Nerde yeşil Nerde al Kendi içinde mana Rengini yitirenler hayata soyunuyor
Tebrik ederim. Çok güzel bir şiirdi. Saygı ve selamlarımla.
Kızılca bir kıyamet ağlıyor ellerinde Göç göç olmuş umudu batıyor gözlerinde Bozarken ayarını kurulmuş saatlerin Kendine diz çöküyor Üşüyor çok üşüyor Dilindeki duaya duruyor sevinçleri Kökünden koparıyor kanayan bilekleri Hiçliğin zirvesine duruyor piç zamanlar Güneş onu görmesin Kapatın perdeleri ...
Ezan sesine vurmuş içindeki merhamet Bir kilise günahları yutuyor Titrerken mum alevi Secdeye duruyor sevdanın alın teri Meryem’e düş İbrahim’e düşüş Kuyuların dibinde çarmıha geriliyor Aydınlığı bırakıp sevinirken karaya Nerde yeşil Nerde al Kendi içinde mana Rengini yitirenler hayata soyunuyor
Tebrikler Şairim, ustaca yazılmış duygu yüklü çok güzel dizeler okudum sayfanızda, saygı ve sevgiler
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz