15
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
6113
Okunma
Saat sıfır dört yirmi altı
Seni resmediyor gökyüzü
Ve bütün gökyüzünün altı
Sen uykudasın şimdi
Kim bilir hangi düşün ertesinde
Ben hala uyanık
Bir aşk-ı derviş misali
Senli hayaller ülkesinde
Az önce bir yıldızla selamlaştım
Gözlerine benzediğinden
Ve geceye ruhumu bıraktım
Her yerini seninle bezediğinden
Sevmek tutmaksa ellerini
Ve dokunmaksa alabildiğine
Kim sevebilir ki seni
Bir hayalin içinde gerçeğin bu kadar ötesinde
Ve kim bu kadar dokunabilir ruhuna
Sessizliğin en hüzünlü sesinde
Bakmak gülümsemekse gözlerine
Gözlerini yatırmaksa bir yüreğin içine
Kim bakabilir ki benim kadar sana
Gözlerin bir güneş misaliyken yüreğimde
Kimin kalbinde doğarsın ve kimin gözlerinden
Hüzünlü yağmurlar gibi yağarsın bu kadar
Anlatmak ya da anlatabilmek, konuşmaksa…
Suskunluğun anlatamamak olmadı asla
Büyük sevdaların sessizliği de büyük olurmuş ya
Bu yüzden gecenin bir vakti
Deliksiz dinliyor
Hiç kimsenin dinleyemediği kadar
Yüreğimle duyuyorum yüreğini
Saat sıfır dokuz
Hala sendeyim sevgili
Sen dünyana uyanıyorsun
Ben dünyana uyuyorum
Senli her başlangıca yeni bir başlangıç koyuyorum
Varlığın ruhumda aşk-ı ahenk
Senli dünya yüreğimde hep aynı renk
Çünkü senin renklerinle sensizliği boyuyorum
Ve bu yüzden
Yokluğunda bile “iyi ki varsın” diyebiliyorum sevgili
İHSAN TURHAN
5.0
100% (8)
Cevap Yaz