Ağlamaktan yoruldu gözlerim.
Ne olur, mevsime düşen cemreler
Tomurcuklanıp, çiçeğe dönüşen dallar adına
Gül artık

Sabahın erken saatleri
Dilimde gül deyişim
Burnumda gül kokusu
Gecelere sığmayan hüzünleri
Gündüzün potasında eriteceğim diye
Selamladım şafağı

Bu ilk sensiz baharım değil biliyorsun
İkincisi olmakla da kalmayacak
Daha kaç bahar karşılarım sensiz? Bilmiyorum!
Gecenin en kuytusunda seni saklamaktan yorulsam da
Aydınlıklar bile dinlenmeme imkân vermiyor ve yokluğun
Ağır bir yük olmuş olsa da
Karanlığı gecelerden toplamak
Biriktirmek ve gündüzlere serpiştirmek
Yok etmese de var olanı
Gördüm, sevdim, yaşadım ve anladım
Sanırım bundan böyle yaşananlarla devam etme zamanım sevgili
Anladım!

Baktım ki ölümün ardından herkes ağlıyor
Bir ilk yapalım dedim yüreğime
Biz onu hiç ölmemiş sayalım ve gülelim.
Sen benim hangi yanımı öldürmüştün
Ya da ben senin hangi yanını unuttum ve karar verdim.
Ayrılırken senin bende benim sende öldürdüklerimize can vereceğim!
Bu baharın renkleri ile boyayacağım hepsini.
Bir cesedin resmi asla olmayacak bu yaşanmışlıkta

Bakma dizlerimin titrediğine sen
Korkudan değil o
Sadece heyecanımın yansıması…
Yılgınlığımı yendim bu sabah ve haykırıyorum
"Ey şer-i vesveselerin gölgesi!".
Gözlerimdeki güneşe gücün yetmeyecek ve yok olacaksın.

Ben bir yok oluyor, bir var oluyordum
Yokluğum faili meçhullere yazılıyor
Varlığım ise, meçhulün failini aramakla geçiyordu ya...
Artık ne meçhul var ne faili
Ben baş kaldırdım.
Baharda çiçeklenen dallar misali
Ben baş kaldırdım; dağları delen Ferhat
Çölleri aşan Mecnun
Ateşi ehlileştiren Kerem misali...
Ben baş kaldırdım ve sevdamı sensizliğe haykırıyorum sevgili

Varını yoğunu toplayıp gidenlere inat
Kalacağım zamanın en ortasında
Eksileri sildim, benim bakışlarım olacak bütün sevinçlerin artısında
Zaman mefhumunun efendisi olacak
Bu yeni ömrün başlangıcı
Bu sabah müjdelerle doluyum inan bana.
İşte bu yüzden dizlerimin titremesi…

Bir bedende, bin duygu…
Bir ruhta bin heyecan var ey sevgili!
Şimdi, sen de olduğun yerde
Güneşe dön gözlerini ve sadece gülümse.

Bil ki bu yazı
Sensiz ikinci baharın resmi değil
Seninle sensiz yaşayacağım tüm baharların resmi
Ben kara kışları yendim sevgili.
Sendin ve hep sen olacaksın
Bundan sonra ki bütün baharlarımın ismi…

Biliyor musun sevgili?
Bakışlarını derlemekmiş en iyi yaptığım şey…
Şimdi onlar cemre düşürüyor yokluğuna
Ve kaç bahar yaşıyorum bir bilsen
Gözlerimde kalan o bakışlarınla

Bundan sonra
Beni sevdiğini bilmesem bile
Seni sevdiğimi biliyorum sevgili...


İHSAN TURHAN