4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1712
Okunma
Sarmalanmış bir tedirginliğin yıpranışıdır bu son çaba
Nerelerde nefeslenmektesin şimdi acep
Kendi bilmekliğimin vazgeçişinde sana sarıyorum tüm merakları
Ve merakın afacan kokusunda siliyorum onca olmuşları
Buralarda her yer parkedilmeye hazır
Zılgıta meyilli çocuklar kadar dokunaklı bir karanlık
Ah ne zaman biter bu gece
Çırpınışa kırgın bir yürektir her an boğulan
Boğuldukça hasret kalan dibe
Bu hikaye topuklu bir ayakkabının hasretliğinde
Busesi en sivri yerinde atan bir aşık
Ne zaman ansa gülün adını
Kırmızı yapraklar saçılır yere
Topuklu ayakkabı
Ezer ne yaptığını bilmeden gül yapraklarını
Gülse incinişi erteleyip geçmişe
Ölüm tiryakiliğiyle kaybolur buselenişlerde