yastığımda gözyaşlarım
eriyip giderken dudaklarımdan
sıcak nefesin
ve ucuz bir romanın dillenen soytarısı oldum
beni dillediler el oğlu hiç aldırmadılar akan göz yaşlarıma
kanadıma vurdular
senin üstünden geçen yağmurudum
dökülen derdim karanlığa boğar
sen anlamazsın
seni severken ağlıyormuşum

yüreğime bahar, getirsen
bilsemki yarında çürüsem
unutulup gidecem
unutulacak özlemim
ve ben ,yarında çürüyeceğim
dayanamam gözlerin zamansız, takılırsa
gözyaşım mehtaba susarsa
sürterse kapında alçalırsa onurum dayanamam
vururum nağmertliğimi
ben, hiç, bukadar şerefsiz olmadım
dokunmadım değmedim kirletmedim
saydam güneşin ışığıydın ruhumda
şimdi düşe kalka gitmelimi?
umutsuz kalbimi gözyaşıma teslim edip
keşke diyorum doğmasaydım
gitttin son acıyıda kurşun yapıp
vurmuşken can, çekişen yüreğime
helal olsun sana be helal olsun,
gidiyorum keşke bir, hecede vursaydın beni
hayatımın meçhul arkadaşı
hayallerimin beleş fantazisi
şimdi ben, herşeyden kurtulabileceğimi sanmıştım
şimdi ben karanlıkta bıraktığım gözyaşarıma
bir gül bırakıyorum
birgün ölürsem haberin olsun,
süslediğim hayaller
kefenler içinde bir ceset olmuşum
boşluğa kurdular filizlenmeden
ölü değilmiydim zaten ,
tutamadığım her bır, günün ardından ağlayarak
seni sevmek bu kadar zor değilmiş
külüm artık zor geliyor bana
!!!gülüm şimdi kim dokunacak sana,
acırlar gülüm sana kırarlar üzerler
onlar sevemezler gülüm, seni benim, kadar,
bahçende gezerler ezerler toprağını deşerler
benim kadar narin parmakları yoktur onların
beklemezler gülüm, kırılan dalına
filizlenen baharına yeşeren umutlarına dokunamazlar
ben yokken büyüyeceksin demek
ama ben yokken sadece mutlululuğunu tüketecekler
kuruyuncada toprağa saldığın köklerinide atıp gidecekler gülüm