Çok değişti zaman
Yüzün gözün kaşlarınıda götürdü benden
Çok değişti zaman
Ben değiştim aşklar değişti
7 yaşında kaldım hep
Büyüyemedim,
Kar gibi ezdin topuklarınla yüreğimi
Çok değişti zaman
Ben değiştim ,
Senin varlığındı
utangaç yüzümde beliren mutluluk
sevmek diye soruyorum kendime
Neydi?
Ağlıyorum biliyormusun?
Mutluluktan ağlıyorum
Seni sevebilmenin acıyan özlemlerine
Dolduruyorken senleri
Çok değişti zaman
7 yaşında bıraktım
O kerpiç evlerin
Kırlangıçların kusarak tükrüğüyle sıvadığı yuvasını
Aziz ruhumu orda bıraktım
Arasıra soğutmaya çalışsamda
Demirin ve metalin girdap gibi çalkaladığı
Damagıma vuran sancılarını
Bende yenildim benim 7 yaşımdaki halim
bende yenildim
Benim için sevmek seni
Oturup ağlayabilmekti bir duvara yaslanıp saatlerce
Benim için seni sevmek
Utangaçlığımın gururunu bir madolyon gibi taşıyıp
20 yıl sonra boynuna takabilmekti
Ben değiştim
7 yaşında bırakırken senleri