Ağır ağı ilerliyor zaman
Kandilleri yanıyor kirpiklerimin
Söndürmeye yetmiyor nefesim
Tutuşan acizliğin bu son tüğlerini
Uykular yarıda kalacak birazdan
Kirpiklerimden bir kadın dokunacak
Geride kalacak herşey
Usulca sızıp kaçacak zaman
Geçen yıllara ağlayacaksın
Şımarma sakın
Asit yağmurlarında yüzün
Kraliçem olsan bile
Çöker sızlar seninde kemıklerin
Titrek elllerinden düşer sevinçlerin
Göğsünden kayar gider güz
Şimdi solgun öpüşler
Söylenmemiş şeylerin uzağında

Ağır ağır omuzlarından kayacak zaman
Kambur gelecekler yakın
Oysa kül çocuklarım var benim
Alnımın duvarlarında gezen
Annneleri var onların
Kızıl saçlı mai gözlü
Kağıttan sarayların dayesi
Ağır ağır çekiliyor gece
Üşümeyin çocuklarım
Burada bırakıyorum sizleri
Yarın hıdırelllez
Sabah rüzgarlarıyla yıkayacağım yüzümü
Alnıma vuracak sabah güneşi
Üşümeyin çocuklarım
Yarın gece yine gelirim
İşci Yorgunluğunda bir babanın ayaklarıyla
Bir baba olmanın sevinciyle
Size çikolatalar getireceğim