Bu gece kaçırıyorum düşlerimi senden habersiz
Bende kalacak hiç sönmeyecek uzaklara
Boşuna değildi senden kaçısım
Ötmüyordu bahçemde bülbül
Açmıyordu hanemde gül
Ruhum kaldırmaz artık bu enkazı
Ne yapsam kendimimi assam
Yoksa rüyalarına girip senimi boğsam?
Yada yeniden birini sevsem
Birisini sevsemde senimi unutsam?
Oysa hazır değildim sana hoşcakal demeye
Gözlerin!!!kal diyor senden habersiz bana
Sırf direniyorda gözlerinin hatrına
Yinede kal diyemiyor sana
Artık acıyordum sana
Senin için aşk sırnaşık kırıntılardan ibaretken
Sen gülüm açlığını ancak emaneten giderirsin
Küçücük bir yürekte kocaman bir aşktı benimkisi
O minicik ellerini bile tutamayan
Utanıpta o güzel gözlerine bile bakamayan
Oysa sırtına bir duvar gibi yaslamıştım aşkları
Şimdi seni kaybetttim
Ve şimdi birazdan susacağım
İçimdeki bütün aydınlığı toplayıp
Ne mutluydum oysa
O kocaman denizlerim rüzgarın beşiğinde
Sallanarak sahile vururdu
Belkide göz bebeklerin iki çatal arasından
Birbirine bakarak dokunmadan sevişmesiydi
Şimdi ne olursa olsun batıl bir inanç gibi
Tüm hürafelerden uzak
Adını anlayabildiğim, fakat anlamını tamamlayamadığım
Seni uyuşmuş beynimin tuzlanmış hazzına barakacağım