Aylardan Eylül
Dışarıda bir yağmur var.
Düşüyorum!, yokluğunda.
Sesine dokunuyorum
Usulca kayıyorum
Buğulu camların üzerinden,
Islak saçlarından tutunuyorum ansızın,

Aylardan Eylül
Bir nehir gibi akıyor gözlerin
Susuzluğumun deltasında
Susuyorum!
Akıp giderken akşama öksüz özlemın
Bir pınar başında
Sesinin denizlere döküldüğü yerdeyim.

Aylardan Eylül
Dışarıda bir yağmur var
Saat gecenin iki buçuğu
Akıp gidiyorsun gülüm
Çapaklı gözlerimden
Bense sana küfrediyorum
Söğüyorum fahişeliğini yüzüne vuruyorum
Bugece aşkından öyle
Titriyor öyle üşüyorum.

Aylardan Eylül
Dışarıda yağmur yağıyor
camlara poh pohlayıp
üzerine çiziştirdiğim kalplerde
Arıyorum seni
Dışarıda yağmur yağıyor
Bu kentin bulvarlarına sokaklarına
Bense nilin deltasında,
Babilin bahçelerinde yürüyorum
Daha sen demincik baş ucumda
Titreyerek yüzünü göğsüme süren
Senin aklının geçtiği yerler
Benim aklımın değdiği yerlere uğramıyor

Aylardan Eylül.
Ne güzeldi Çocuk ağzında kadın sözleri
Dişil gecelerimi okşayan
Elllerinle su içirrirdin bana
Serçe olur konarken rüyalarıma

Aylardan Eylül
Gözyaşlarımda kuruluyamıyor seni
Oysa ben sesine dokunurdum
Şimdi çocukların kalemıyle _
Boyanıyor sokkalar cadddeler
Gecenin iki buçuk seheri
Camdan izliyor ve bölüyorum....
Yokluğunun bu son voltasını
Akıp giderken yağmur suları
Koca şehrin mazgalllarından
Yağmur sularına bıraktım yokluğunu
Aylardan Eylül.