geçtim
kötü kaderin içinden
şansın kenarından

acılar iz sürdü
bebeğinde gözlerimin

diledim
ölmüş olmayı kaç kez
olmuyormuş istemekle

geç mi kaldım

vurulduğum silahların adı yok

damla
damla
şap
düş
yere
sevgi

el gülerken gördü
ya sen

o kadar yakınken ağlama duvarıma
azıcıkta mı okşamadı ellerin
boşluğumu

ak içime
damla
damla
düşme
incinir kirpikler

içimde bir senfoni
notasız
şarkılar söylüyorum

bir beyazlık ölüyor içimde
siyah gömülüyorum kazılan çukura
o yolculuk ki hep korkuttu
beni, nasıl bir cesaretle içine alıyor

sus
seyret
biçilen ömrün bedeli ödendi
yaşanmayan sevdaların da

lanet olası şeytan kurcalıyor kurt girmiş beynimi

ak
damla
ak
yanaklarımda tuzun kurusun, toplarım uyanamadığımda sabaha

tepemde buz gibi
sinsi bir gürleme
hayat, sana yenilen beden kurusun

ve kör kuyu
cesareti olan mı atlar senden içeri
kim bulur dibini
kim asılı kalır ben gibi

bir kuş kanatlanır yüreğimden
kıran olmazsa kanadını
semada sürülür izi

bir ırmak çıplak
akıyor boylu boyunca
içinde kuğu seli

bitti

biçildik

kefenle

dikiş tutmaz yaran
ağırlık sol yanımda

bir kadın soğukta
yürüyor
hazana
küllerini avuçluyor

kedi beyaz mı
tırmalarken kapanı

tuzak kanıyor

han hoş
yolcu tımarlıyor hancıyı
sürükleniyor yollar
boş

koş
içimde bir kadın ölüyor...


notasız şarkılar söylüyorum, hiddetle...


Sude Nur Haylazca

Avusturya/Linz

haylazca kalem