Gecenin bir yarısında
Yolun tam ortasında
Bir adam seslendi.
Yaşlı yorgun bir adam
Oğul dedi yutkundu.
Bir direğe tutundu.
Ben mi dedim şaşkınca
Evet dedi usulca
Buyur dedim , buyur bakalım usta.
Söyle nedir meramın
Öğrenelim konuş ta..
Bana bak dedi.. oğul
Şu gözlere iyi bak
Ağlamaklı gözlerle elime sarılarak
İçim ürperdi birden o gözlere bakınca .
Işığı o gözlerin yüreğimi yakınca
Kendimi gördüm birden varlığın aynasında
Eridi gitti canım yokluğun noktasında
Çekebildim güçlükle kendimi o noktadan
Durabildim zor bela o gözlere bakmadan
Anladın mı dedi ey oğul...
Bugün neden burdayım.
Yıllardır görmediğin işte ben o adamım
Sana hayatı veren o dirimlik babanım
Kenetlendi dişlerim kalakaldım öylece
Yeni bri devir oldu benim için o gece
Çok sey vardı aslında o gece söylenecek
Ne kahırlar birikmişti içimde o güne dek
Sustum kaldım nedense etmedim hiç bir kelam
Karanlığa gömüldü kurduğum küçük dünyam
Bir volkan patladı içimde aniden
Hissettim o boşluğu yeniden
Gökkubbe indi yere
Başıma çöktü tavan
Bir meteor düştü üstüme
Yol bularak o boşluktan
Parça parça bölündü kurduğum minik dünyam
Yıktı mavi dünyamı beni dünyaya getiren adam
Zihnim bulandı birden
Cirit attı afakanlar beynimin taa içinde
Karıştı duygularım yaşın otuzüçünde
Toparlandım nasılsa
Sordum o yaşlı adama
Nerden çıktın be adam
Nerdeydin bunca zaman
Madem ki gelecektin
Neden bugünü bekledin
Haydi beni bırak ta bir genç kızın var senin
Bilir misin nicedir hali o karanfilin
Gelin olup giderken bir melek gibi narin
Kuşağını o kızın hangi eller bağladı
Karanlık gecelerde o kız nasıl ağladı
Ama şükür rabbime korudu onurumuzu
Ayağa düşürmedi bunca yıl gururumuzu
Kapısında kimsenin boynumuzu eğmeden
Şerefimize bizim namert eli değmeden
Bak dedi gözlerime
İyice bir bak oğul
Hastayaım gidiciyim
Artık sayılı günlerim
Sana bir sarılıp ta öpmektir tek dileğim.
Hayır dedim sakın ha
Sakın ola yaklaşma
Uzak dur dedim benden
Sen benim içimde o gün ölmüştün zaten.
Hangi gün diyebildi başını yere eğip.
Sorduğu gündü seni oğlum karşıma dikilip
Öldü demiştim ona .
Öldü oğlum dedeniz
Karanız benim sizin
Sizin için yok deniz.
Şimdi var git yoluna Allah selamet versin
Beni soranlara da o da ölmüştü dersin.
Ama oğul dedi yeniden; hepimiz müslümanız
Yarın bayram günüdür beni de kucaklasanız.
Evet dedim yarın herkes bayram ederken
Biir yangın alevlenecek içimde senin yüzünden.
Çocukluktan kalma bir közün küllerinden
Bir eksiklik, bir yokluk bir kayıp bu yangını körükleyen
Öpülecek bir elin
Bir babanın elinin
Şöyle sımsıkı tutup camiye götürecek
Saçlarımı okşayıp paşam diye sevecek
Yaramazlık yapınca yanağımda patlayacak
Sonra bir ödülle gönlümü alacak bir elin
Karnelerden nefretim de bu yüzden
Hepsi pekiyi de olsa
Tüm sütunları takdirle teşekkürle de dolsa
Sevinemedim bir türlü.
Sevemedim karne günlerini
Bir velim olmadı çünkü
Onları gösterecek
İşte bu benim oğlum diye
Benimle övünecek
Ne desen dedi ey oğul, ne söylesen haklısın.
Ama arkana değil önüne bakmalısın.
Çekti gitti usulca arkasına bakmadı
Fakat o gözler benim hiç aklımdan çıkmadı.
Kızgınlığım geçince düştüm onun peşine
İçin için ağladım öylece gidişine
Tanıyan tanımayan herkese haber saldım.
Bir karanlık gecede ölüm haberin aldım