2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1670
Okunma
Nasıl da geçiyor yıllar
Feleğin paslı çarkında nasıl da eriyip gidiyor zaman
Büyüdüğünüzün farkında bile olmadan
Şimdi her biriniz yurdumun
Farklı bir köşesinde
Farklı bir bahçesinde
Farklı bir okulun
Bir avuç tohumla avuçlarınızda
Gururla, onurla, dimdik ayakta
Zil seslerini bekliyorsunuz
Birazdan... zil çalacak
Sizin ulvi göreviniz o zaman başlayacak
Lütfen o tohumları sevgiyle serpin
Beyinler değil sadece yürekler de nasiplensin
Serpin ki oralarda sevgi yeşersin
Düşmanlık ölsün.
Kin nefret bitsin
Bilgeliğin zerafetin gülleri açsın
Kardeşlik dostluk harman olsun o bahçede
Çilelerle dolu bu kutlu görev
Yollar çetin
Kolay değil elbette
Ama ne olursa olsun
Kahırlar bize kalsın
Dikenler bizim olsun
Çocuklara gülü verin
İçiniz kan ağlasa da
Çocuklara gülüverin
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz