Ey istanbul, ey koca şehir
Dinle beni, dinle hikayemi...

Uysal, ürkek bir çocuktum sana geldiğimde
önceleri korktum senden, kalabalıkların ürküttü beni
caddeler hep acı hikayeler fısıldadı kulağıma
ben kaçtım... ama kurtulamadım
karanlığına tutsak kaldım...

Sonra ışıkları farkettim, sıra sıra, ışıl ışıl
ve sonra seni... bir tanem, sevdiğim...
oradaydın işte, ışıkların altında,
sahilde bir başına...
koşmak istedim sana, kimsin, neysin öğrenmeliydim
ama öyle hülyalıydıki gözlerin,
prangalar vurdu ayaklarıma, gelemedim...
sonra mesken tuttum hep aynı yeri
günlerce uzaktan izleyip durdum seni...
kız kulesi hikayesini anlatıyordu,
sen dinliyordun...
sahilde sevgililer dolaşıyordu,
sen onlara bakıp gülümsüyordun...
anlıyordum... sende birini bekliyordun
ben olabilirim sandım o kişi,
gelmek istedim sana,
ben olmak istedim senin kolunda,
ama istanbul girdi araya, engel olamadım...
ben karanlıklarda yaşıyordum, sen ışıkların altında
çok geç kaldım, yetişemedim aydınlığına...
benden çok önce ulaştılar sana,
yine karanlıklarda yaşamak kaldı bana...

Ben hep karanlıklarda yaşadım bu şehri
en izbe, en ıssız yerlerde büyüttüm sevgimi
ışıklara hep uzaktan baktım,
sahil boyu dolaşan sevgililere,
ikimizmişiz gibi baktım...
hayaller kurdum uzaktan uzağa,
seni kalbime sakladım, sana hissettirmeden...
yaşatıyordum ikimizi hayallerimde
yaşıyordum işte, öylesine...

Hayali bir sevdaydı işte benimkisi,
ama şimdi... vurgun yedi düşlerim
kalbim darağacında kaldı sayende
hayallerimi vurdu bu şehir
umutlarım kanlar içinde yatıyor yerde...
son bir nefes diliyorum artık,
son kez bakmak için,
son kez görmek için...

Bak, kız kulesi hikayesini kaybetmiş,
sahilde sevgililer ağlıyor,
ama ışıklar hala yanıyor...
bakişte, bu şehir senle dolu,
bu şehir sen kokuyor
tüm sokaklarında ayak izin,
bütün ağaçlarda ismin,
rüzgarlarda sesin,
ve her baktığım yerde gözlerin duruyor...
bak işte, beni bunlar bitirdi,
ama yinede sevdan esaretimdi...

Şimdi gidiyorum...
sahi, bu cani şehir,
yine akşamları ışıl ışıl yanarmı böyle?
sahil kenarları sevgililerle dolu olurmu yine?
hikayesini bulurmu kız kulesi?
anlatıpta yine coştururmu yürekleri?

Bu şehirden gidiyorum, bir daha dönmem geri
bu şehir bana ölümdür, kalamam artık...
bu şehir ölüm gibi,
bu şehir sen gibi, duramam artık...

Boşuna arama ey istanbul!
artık bu sevdanın faili meçhul...