Ebruli bir sevda büyüttüm sana
ve ebruli bir sevda diledim senden
oysa yüreksiz bir sevdaydı,
senin bana büyüttüğün...

Tek başına yaşamaya çalıştın aşkı
oysa aşk ikiyken bir olmaktı,
sen anlayamadın...
beraber tek yürek olmak varken,
sen beni yüreğinden ayırdın...
hep geçmişi sorguladın,
geçmişe takılıp kaldın...
oysa geleceğe dair olmalıydı sorularımız
cevapları bilemesekte,
geleceği sormalıydık, gelecek olmalıydık birbirimize...
sorulara cevaplar aramalı, hayaller kurmalıydık
gelecek için heyecanlanmalı, umutlanmalıydık
oysa sen, sahipsiz bıraktın umutlarımı...

Hayatın her anını,
ayrıntılarıyla yaşamak istemiştim
ama sen ayrıntıları hiç farketmedin...
oysa mutluluk ayrıntılarda gizliydi,
sen mutsuzluğu seçtin...
gitmelerimden korktun hep
oysa kalmalarımı düşlemeni istemiştim...
ben çölde bir gül oldum senin için,
sen yağmurum olmayı beceremedin...

Oysa sılada bir çiy tanesine bile razıydım
ama sen güneş olmaya kalktın...
güneş yaktı, kavurdu
sen bunu farkettiğinde çok geç olmuştu...
yüreğin beni çok geç sordu
üzgünüm, gülün çoktan soldu...

Sen beni yarınlarla beklerken,
ben çoktan gitmiştim
ve sen çoktan bitmiştin...
hani, yarını olmayan bir gün var derlerdi ya
işte o gün, bugün...

Neşe, sevinç, mutluluk
hepsi geçti...
artık keder zamanı,
şimdi gözyaşı vakti...