Sözlerin incitirken yüreğimi
Bir sır demleniyor gül’ün renginde
Dikenlerin batarken gonca tenime
Toprak beni içine çeker özlemle

Bu tohum büyür mü ?
Topraga düştüğü yerde
Mevsim gülkurusu kokar mı
Eskimiş bir kitabın kapak resminde

Kum saati şimdi tersine akıyor
Zamansa düşüyor göz yaşı gölüme

Kaybolan bir akşamın kızıla boyanmış saçları
Serpilir maviyle birlikte gökyüzüne
Sağır martıların seslenişleri
Özlemlerimle sıçrar
Kumların içinde saklı ,kayalıklı sahile

Puslanmış bir çehre bakar sonra
O kayalıkta oturan ,genç kızın silüetine
Göz göze gelirler birden
Suyun aksinde ki ,
maviyle dolmuş gözlerin içinde

Aynı kız ayakları ıslanmadan
yürür bir hayalle
Sislerin içinden geçerek yaklaşır
Yelkenleri inmiş ıssız bir geminin içine
Karsıdan bir ayak sesi gelir
Durur gölgesiyle birlikte
Biri aşağı bakar ,biri yukarı
Şimşekler çakıp delerken güverteyi
Yerle gök birleşir
Su alır boğar onları gözlerinin içinde

Aslında o gemi;
Ne denizin dibindedir
Ne de yelkenleri suyun üzerinde
Dümensiz akışıyla
Zaman onları kaybetmiştir
Eski bir haritanın silinmiş çizgilerinde

Susmalı / mı yım ?
Avcumda ki gözyaşımla
Bu sonsuzlukla
son defa konuşmalı / mıyım ?

Sonra
Ya denizin dibine düşmeli
Ya da kendimi halkalı bir yalnızlığın içine atıp
Merkezinden yalnılzığa mı kaçmalıyım?

Mutlumusunuz , değil misiniz ? diye
Sakınn!.. sakın sormayın

Gül mevsimindeyken
Güle özlemle
Çevrildiğim dikenlerle kanayan yüreğimde
Boğuluyorum bir avuç gözyaşının içinde

Anladım ki
Aşk aşkı kaybetmiş
Gülkurusu mevsimde
Gülsuyunun içinde

Duygusalca
04/11/2009