Yine güz geçiyor
Sinesini düşürürken
Evimin önünden
Yıllar ,yıllara sabrını veriyor
Eylül,Ekim Kasım derken
Hüzün ve hazan oluyor
Masallarda kanat çırpan
Hayatı düşlere taşıyan
Vuslat kuşunun adı

Zaman öyle dokunuyor ki
Dudaklarımda duran
Yılların çaldığı tokmağıma..
Sızlıyor düşüyorum
Bir hazan yaprağına

Tozlu kapımda bekleyen
Bir el izi
Kapımı usulca açınca
Beyaz bir saç telini
Yırtık bir ceketi
Bir de üşüyen hatıralarıma
naylon dan bir ayakkabı bırakıp
Uzakların soluğuna
Sesini bir cığılığa asarak
‘’ Eylül ‘’ dedi
ve...
Gitti


Sen giderken
mevsimler takvimden
penceremin dibine düşünce. .
Üşüdüm yine
Kuru bir yaprakla
Boş bir bank’ta
Hafif bir rüzgarı
Gölgeme örtünce
‘’Eylül ‘’ dedim
Uyudum
Ve yeniden uyandım
Eylül kokan düşlerde

Biliyor musun?
Sen gittiğinde
Bir Eylül daha düştü gözlerimden
Parmaklarım sensiz hala sıcak
özlemini bırakmştın
sonbaharın içine
kokun savrulmuştu
Tutsak kalmış bedenimde

Sen gelmedikce
Bir Eylül değil
Binlerce Eylül daha düşer
Gözlerimin içine

16/08/2009
duygusalca

Son düzenleme
15/09/2009