Hani vardır ya hayatınızda olmazsa olmazlarınız

Ya da, olduktan sonra köşeye atmadığınız

‘’Olsa da olur, olmasa da’’ diyerek yerinde sayanlarınız.

Gel-git olan hayatınızda bir de yerinde çivi gibi duran dostluklarınız vardır.

Bir tebessümünü, gülümseyişini görünce

Mutlu olup ayaklarınızı umutla taşıyan dostlarınız

Sıcak bakışları, samimi sözleri vardır.

Gönül hanenizde aynı yerde olmasanız bile

Kırılmadan bakınca ‘’İyi ki var ‘’ dedikleriniz

Bilirsiniz hayatlarının bir köşesinden sızarsınız yüreklerine.

Kendi bilmez nerde durduğunu,

Ama siz bilirsiniz kime gönül dostu, komşusu olduğunu

Çok beklemişinizdir ‘insan ‘’gibi olan

‘’Adam’’ gibi kıvırmadan yerinde duranı

İşte bu insanlar sığdı ömrümün tek ve çift haneli

Ömür denen takvimine.

Kimi döndü gitti, kimi yerinde saydı…

Kimi yanımdan hiç ayrılmadı.

Gidene de gelene de ‘’Eyvallah’’ demeyi öğretti yıllar.

Onuru, erdemi ,iyiliği ve her daim dik durup

‘’Hayata gülümsemeyi’’ öğrenince sızlamaz oluyor kırılan yanlarınız.

Şimdi eskileri topluyorum, içim çok dağılmış.

Buram buram hatıra dolu her yer.

Kelam olup satırlara taşanlar, satıra gelip doğrananlar,

Görüp bulduklarım, göremeyip yitirdiklerim için

Temizlik vakti çoktan geldi

Güz zamanı benim için hasat zamanı gibi.

İçimde zaman tersine akıyor sanki ,

Yıllara inat büyümüyor asi yürek.

On yedi yaşını yaşamayı unutmuş bir kızın

Rüyalarını yaşatıyor hayat bana.

Sanki , hiç büyümeyen o kız çocuğu sesleniyor

Dilimde hiç bitmeyen’’ Anne’’,

Geçmişe götüren o paslı salıncak…

Ve orda büyüttüğüm umutlarım dökülüyor mevsime.

Kiraz ağacımızın gölgesi düşüyor güne

Renkleri yaşlara bölenlere inat

Tüm renkleri özgür bırakıyorum

Dileyen dilediği gibi yaşasın…

En güzeli benim, mavi gökyüzü

Aynaya her baktığımda yüzüme düşen çizikleri,

Ömrümden giden günleri artık saymayacağım

Merhaba Kırk yaşım

Merhaba sonbahar,

Adı ikinci baharsa,

Sonbaharda umut olup

Ekimde açacağım.

09/10/2017’den 9 Ekim 1978’ e