Hayrettin Taylan

Bütün kelebekler uslanmış gecelerde düşer düşlerime
Bütün arılar gece başlar, çiçeklerimde bal yapmaya
yıldızlı bir özlemin aranışında gizlerini sakladım gözbebeklerimde

gözyaşı aşısı olsam, damla damla işlensem yüreğine yeniden
hüznümü uykuyu daldırsam sesinle uyansa mutluluğum
haz yıldızın yansısa yatsılarda seni düşlediğim anlara
saatler iniltilerin filmini çekse anlarsın beni
burada sensizliğin saliselerinde bin kez ölüyorken
yalnızlığın nabzı nazirelerimde perelenir
hızlı atar sana can atılışım
uykuların uğutunda utkulanır pür cemalin
yuvarlanır sensizlik dem ile serkeşliğim arasında
bir gidişin canhıraşını emzirir yeniden gelişler
avuntusuz ırmaklar akar, durulanmış pişmanlıklara
üşümüş bir gelecek gelinliğini giyer son hüznümde
gel uyandır içimdeki arkaik mutlulukları
dokunuşları nakş eyle aşk eyle soğuk tenime
kapalı kutlardan açık hudutlar çiz yüreğimin tehine
yıpranış destanın aşka ölümsüz kılan alp er tungayım
haz gecelerin tongasına düştüm diye
sevdana olan kahramanlık akışlarım bitti sanma
sana tutuluşun tetiğini çekmektim acılarlar huzurlar arasında
sana vuruldum ben kanadı
kanayan ben değildim bin sendin
yeni filizler nurlanır seher toprağıma
sarmaşık olur gelişlerin ben bene sarılır
güzelliğinin gölgesi düşer düşle geliş arasına
hissi bir görüntü büyülenir sarılırım sen aynasına
ruhum taranır
beyazlayan her telim abayı yakar yakıraşlarımıza
aşk suya akar
esilir gözyaşın buluşma suyunu
umut yıkar bizi kimsesiz kırılmalar arasında
her şey susar,aşk ,tarih Afrikalı Lina dahil
bilinmezliğin ejderi yutar hüzünlerimizi
varışın güneşi öper öpüşlerimizi
resim olur aşk
recme girer kırılganlık
bir aşk ateşi yakar kaknusu uçar yeniler
yeni bir sen doğar özlemle, tutkunun merheminde
yaralarıma sürülür beklilerin toparlar beni yaşam
sen ile bin sen arasında kalır kanıtsız ürperişlerim sevdaya