hayrettin taylan

Neden_sizin dün_yasında dünya neden
Nokta bile olmadı yanımda sen olmayınca
Ben bir hiçin içiyim
Hiç olmasan da
Boş olmasan da
Hiçler biçilmiş
Hoşlar koşulmuş
hazlar ekilmiş sensizliğime

sana var olmak yetmez,
Benlik ateşinde benim yakılmalı
Benciliğin ocağında

senlik büyür, serenlikte
kimlik bir sen haremliği
övünçsüz,sensiz, sessiz
aşka inat
kendi türüne türev
öz değerlerin değicisinde
Önce kendine kendi
hiç olmak ergisidir
hoş olmak övgüsüdür
bedenlerinden önce aşar yaşarı.
ölüm son değil,sondan sonradır ölüm
Bir geçiştir bir başka alemin künhüne
aşk için,içinde olmaktır içinin

Gerçek içler, hiçliği okuyamaz
Hiçliğe erişmek,hoşluğa geçmek değil
Kazanılmış hiçliğin hamlığında piştim

Kazanılmış haklarımın sevdasındayım
Erilen bilmişliğin Niliyim
Sonuç olarak akıyorum uzaklarından
benci dalgaların köpüğünde yıkanır ömrüm,
ab- ı hayat ile saf-ı camiya arasındayım
sen ile istediğim asıl sen arasındayım
yeni kavuşma mertebesinde araziyim
ruh seni sobeler,aşk seni sarar yar sen ararım
sen ile dünya arasında benli bir arasatım
cennetinde kul olmak, kal kalmaktır özetim