İçinden gece geçen kelebekleri
Gündüze yakıştırmaz hayat
Gerçeğin yatağından yontulan lavlarla okşar
Düşe değen sesler gelir sonra ve bir kör tapayı kanırtır
O zaman silkelenmiş dul bir dut dalı olur insan
Gider ve şiirin o boş sarışın satırına saklanır
Önlenmiş bir suikasttır artık. Mağduruyla akraba

Bildik bulvarlarda boğulmamak için
Sokaklardaki bütün gölgeleri boğar ilkin
Sıkılır sonra
Sonra bir iç sese bile seslenmek zor gelir. Ve susar
Belleğini bir yatakta yitirmekten yakınıp yakar
Geçip gittiği tüm yatakları ama gecikmiştir
Geçmiştir ömründen sesler. Geçmişine
Acil sedyesinden bakıyordur artık

Bu sızı sessizce çekilir ve sis basan eline
Tedavülden kalkmış jokerler gelir desteden
Kentin köpekleri mor salkımlı sarmaşığa dolanmış
Çıplak bir sabah ayına hırlar
O vakit sanki bütün yolculuklara yokluğuyla
Sanki tene aşksız çıkar gibi çıkılır
O vakit oradan bir atlı gelip
Atlasların terli terkisini kalbine yaslar
Ve bir nergis yok yere yaşlanır. Ansızın

14109İst.