Dalıp gitse de boş duvarlara gözlerim
Geçmeyen zamana inat
Sabrım elimden tutar
Sen hangi şiirin bitimiydin?
Ben hangi mısrada öldüm?
Bakışların bu kadar uzağımda olsa da
Ben senin her kirpiğine
Ayrı ayrı gömüldüm
İki gözün arasında
Hiç dinmeyen sızım durur.

Bereketli hüzünler
İklimi hep müsait
Biraz daha çoğalsın
Sabrım sen de git
Kederli kuğular gibi
Dilimin sularında
Yüzer yine türküler
Beni terketmez bilirim
Her duvarda sazım durur.

Bir ustura darbesiyle
Kestirip attılar hep
Hiçbiri kopamadı
İnceldiği yerden
Yüreğim aşka kandıkça
Dilim sözcük kanardı,
Yüzümün ortasında bıçak yarası gibi
Duruyor şimdi ağzım
Öyle suskun ve eski,
Sırtım duvara yaslı
Gözlerim yine ıslı
Dizlerimin arasında
Eskiyen yüzüm durur.

Ben çoktan kül olmuşum
Yangın yeni başlıyor
Ömrümün her senesi
Bir damla kan misali
Akıp durdu öylece
Hayat denen yaradan,
O yaranın inadına
Bir yerlerde izim durur.

Suskunum belki biraz
Dilsiz değilim
Boğazımda sözüm durur
Tükenmedim daha
Bitmiş değilim
Kül içinde
Közüm durur.

Barış Çelimli