21
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1347
Okunma

‘’ herkes kendi yüreğinde sığıntı ‘’
( Hasreti isa )
zaman
karanlığa açılan pencere
hasret sürgüsü
aşk değil bu
ömür törpüsü
biliyorum
bu gece de benimle avutacak rengini
bel kemiğimden sıyrılıp çıkacak gün
yollara dökülecek çocukluğumun ıskartaları
nereye el uzatsam
her yer
ayrılık duvarı
bir denizin dalgasında
kaybolup gitmek vardı şimdi
yalpalaya yalpalaya açığa çıkaracaktım düşlerimi
bir mavinin ortasına savrulmuş tekne gibi
aşktı
gölgede bırakan kendini
dağlı bir buluta kaptırmıştım yüreğimi
herkes kendi gerçeğiyle boğacak düşlerini
yalnızlığımın öbür ucu sende çoğalıyor
sende çoğalıyor sevmelerin ıslak buğusu
herkes kendi ütopyasını delik deşik ediyor
bir geri dönülmez akıntıdır zaman
kendi kendini talan ediyor insan
insan sessizliğine pusu
kendi düşlerini kundaklayan sahte şeytan
bütün yanlışların ve yanılgıların adı aşk oluyor
aşk oluyor ayrılığa uzanan sevişmeler
kaldın işte öyküsünde yürek bozumunun
kaldın
sen ne ilk
ne de sondun
‘’ bütün renkler bir bir solacak’’ dedi adam
gece tüm ağırlığını koyacak ortaya
ne senin gücün yeter
ne de benim sevmelerim
gözlerindeki zamanı durdurmaya
datça 10 / 10 /2009
İsa İnan
5.0
100% (11)