23
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1281
Okunma
güz mevsimi artık
yapacak çok iş var toparlanmalı
yamalı bohçayı açmalı önce
itip tıkıştırdığım ne varsa bırakmalı ortalığa
yeri geldiğinde beni bulacaktır nasıl olsa
yaz kırıntılarını toplamalı kıyılardan
ne kalmışsa artık
sonra hayal penceresini açıp
sandığıma sığacak kadar, ne varsa çekip almalı
toprağı temizlemekten başlamalı işe ilk
yeşerecekler için taze sevinçler gerek
karanlığı yaratan
yabanıl duyguları kazıyıp
yaşayıp yaşayamadığım ne varsa
batıp gitmesini istediğim, su yüzüne çıkanı
alıp ellerime yüzleşmeli hepsinle
bağışlamalıyım kendimi bunun için
yeniden gülüşlerimi kondurmalıyım dudaklarıma
küçük bir sudan sönmeyecek
büyük bir ateşi yakmalıyım
notadan eksiği kalmamalı şarkılarımın
ben taşımalıyım geceme yıldızları
istemezken yalnızlığı
ıssızlığı sarsmalı bakışlarım
varsın gerçekleşmesin
düşlerimle de mutlu olmalıyım
doyumsuz sevmeliyim yaşamı bu mevsimde
kıyısından bakarken uçuruma hep temkinli
bağları gevşetmemeliyim
herkes alabildiğini alır, verebildiği gibi
yaşamın keyfi
“sessizliğin musikisinde” bile bir ses vermeli
yaşamak oyununun kuralı böyle
kapa gözlerini kalbim
dünyanın çirkefliğini görme
gökten üç elma düştü şimdi
biri alana, biri verene, biri de yağma
bilmem denk düşer mi sana!
Hâdiye Kaptan
c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
5.0
100% (10)
Cevap Yaz