kabil olsaydı
eğer

ahh... olsaydı

bir gün
sadece bir gün

selâmsız
gülümsemesiz
kelimesiz

göz göze
sussaydık seninle
yılları ödünç alarak ömrümüzden



her nefes
bir şiir

her şiir
bir mevsim

ve her mevsim
hazandan ibaret olsaydı
bu kış arefesinde

sonra biz yine
hep hasret çiseleseydik

razıydım




yarı açık pencerden giren rüzgara bıraksaydık savrulmaları
uçuşan perdelerin kıvrımlarına gizlenen suslar ah etseydi yerimize
avuçlarımızda kendini unutan çay bardakları soğusaydı varsın

sersefil yüreğimizde tutuşan isli çıralar
paslı zincirlerini eritseydi mesafelerin
akkorlar süzülseydi parmak uçlarımızdan

yansaydık ki
sönmeyeceğini bilerek bu ateşin

izimizi bulamasaydı kimse
dumansız
birer tutam kül kalsaydı bizden geriye
razıydım




sitemsiz
kinayesiz
incitmeden

hırpalamadan
gönül dergâhının gülistânını
bir gül gibi çekseydik içimize sevdânın rayihasını

ve sonra
bekleseydik sabahı

mühlet dolsaydı



ağır ağır inip tevekkül basamaklarını
ardımızdan sessizce örtülen has bahçenin kapısında
tek ve son kez öpseydik gözlerimizden

işte tam o anda
vaadedilen o melek belirip tutsaydı elimden
hoşçakal deyip sana
duamın kabul olduğuna şükrederek
gözden kaybolsaydım

razıydım
razıydım yarim

razıydım...


ceyda görk____ 24eylül2009__16.24