Sonsuzluğun kapısının anahtarı
Gizlenirken tarihinin anekdotlarına
Bilinenden öte bir düşle
Devrildi acılar döşeğine
Şimdi bir şecerenin gölgesinde
Aşk ile

Yağmur!

Bir şeylerin düğümlenme noktasında caddeleri süsleyen yargılayıcı bakışlar, kirlenmiş satır aralarına gizlenirken; beyaz keten hücreye sarıldı bedenimiz. Ne olduğunu anlayamadan üzerimize giydirilen bu deli gömleğini bize sorarsanız hiç yakışmadı. Biz insanlığı sizden almadık hâkim bey! Ama insan olmayı öğrenmekti derdimiz. Mademki bilmektir dileğiniz, dinlemekse anahtar cümleniz; buyurun anlatalım da pasınız silinsin hâkim bey!

Üç şehir de büyüttük acılarımızı
Tek bir davadan hüküm giydik
Hakkı konuşturmaktan başka bir dert bilmedik
Vatan kutsaldır dediniz
Biz bunu demezden önce kabullendik
Ceplerimize dolan yağlı urganlarla dolaştık
Yârin örtüsünde ki derdi biz yüklendik hâkim bey

Üç şehir de büyüttük düşlerimizi
Bölmek değildi amacımız sevgiyi
Al bayrağa sarmak isterken bedenimizi
Bir yıldıza tutsaktık
Hilalinde anamızın sütü gizliydi
Tek bir ilah da birleşmek ti derdimiz
Oysa sizler bilmeden gittiniz

Yedi gözden fışkırırken menbaamız
On iki göz bildik sevdayı
Musa’ya tecelli edeni
Daha biz size anlatmadık

Sır bildik şiirimizi
Kurban verdik içimizin İsmail’ini
Üç şehre böldük derdimizi
Gözelerde biriktirirken sözlerimizi
Bekledik gerçeğin filizlenmesini
Deli gömleğine tutturduk kimliklerimizi
Gitmeyi bilmediğimiz vuslatımızda
Özlemine vurgunduk şiirlerimizin
Siz sordunuz biz ise anlattık
Cevap vermek oldu muradımız
Oysa siz giydirdiniz deliliği
Şimdi çıkartmak derdiniz

Geleceğini kaldırıma bağlamış bir kadın
Rahminde biriken ter ile
Beklerken başka bir teni
Kendini bağışlatmayı becerememiştir zaman
Çarşaflarda biriken mezi, kırk tas kırık gusül
Sıcak yatak, sıcak çorba bir düşle
Kaptırırken gönlünü yetmişlik palaya
Geldi fahişe zamanın oyununa
Silmeye çalışırken düşlerinin salyasını
Unutmuştur kasıklarında ki aybaşını
Gitmiştir karnında ki tek heceye
Aşk ile

Su!

Mahkûmiyeti cazibesine saklı düşlerde, buluşmayı arzuladığımızdan beri sessizce yol almaktayız. Varacağı yolu tutturur mu endişesi taşıyan çocuklarla oynarken, size anlatmayı beceremedik sevdamızı. Oysa biz de sizin gibi âşıktık hâkim bey. Sizin gibi bizde sevdalıydık lakin sizin bildikleriniz gibi değil. Bilmekte biriktiyse kalemleriniz, siz de kırmakta özgürsünüz kaleminizi hâkim bey. Lakin siz de önce dinlemek mecburiyetindesiniz. Ukalâlığında değiliz davamızın, rezilliğin ortasındayız; siz biz gideriz.

Geceydi! Soğuktu anlatanlar
Anlatılanlar ise yakamozdu sessizliğe
Planlıyordu gitmeyi
Gidecek yeri aramakla meşgulken
Buldum derken kaybederken
Bulmuştu gideceği mekânı
Oysa la mekânda beklemiştik onu
Öyle öğrenmiştik biz de pirimizden
Gitmeyi koymuş ya kafaya
Sancağı boynunda ayrılığın
Kırk tas su dökse de ardında
Affetmiyor kendini insan

Biz sizi kendimizden bildik
O sizi ondan
Bu bir ayrılık değil
Bir bütünün iki yarısıdır hâkim bey

Yalnızdık! Fecir doğmuştu
Kemalâtını kaybetmişti her şey
İnsanlar zümresinin arasında ki fitne
Yaygınlaşmıştı kulağa
Aşk demişler ya buna
Ten çoktan hazza doymuş
Edep perdesi yırtılmış bir kere
Yama yapsan kokar derler
Yoksa biz de sevmeyi bildik hâkim bey
Ama hasretimiz tene olmadı biran

Gün doğmuş!
Teslimiyeti seçmiştik
İlahi sorguya hazırlanmaktı derdimiz
Sizler hiç bizi bilmediniz
Oysa sevmeyi bizden öğrendiniz

Yoksa biz de sevdik korkmayın
Zahirden kalkınca edep
Düştük yakasından aşkın
Fikrimiz nedir diye sorulmadı ki
Cevabımız makul olsun
Biz hep alçaktan konuştuk
Siz hiç bilmediniz hâkim bey…

Çöl tutsaklığına güneşi vurursa
Vaha iç çeker acıya
Dokunulası özlemler örüyor gece
Hörgücü terli devenin kalbinde
Şimdi iklim kimsesiz bir hece
Düşerse çerçevelerine isyan
Beklemek düşer geceyi sabaha
Kokun bir tutam zaferan
Ayrılık söylenmesi en zor şarkı
Şimdi bekler çarığında ki düğümle
Aşk ile

Damla!

Sabahın ilk ışıklarında verilen selâ içimizi ürperttiğinden düşüncemiz iklimlere daldı. Dünü çoktan sırtladık yarın ise yükü en ağır zaman önümüzde. Biz sizden ikimizi istedik. Sizin bilmediklerinizi bildiğimizden beri; seher en yakın dostumuz olmuştur. Kitap yazdık doğrudur. Ama anlaşılmak teferruat, düşünmek ise kalbi gerektirir. Suçluysak cezaya hazırız biz. Ya siz hâkim bey suçsuzsak verebilecek misiniz beraatı. Korkmayın şaka yaptık âcizane bir dille zatı cümlenize. Beraatımız sahibinde değilse acıdır zemin bize. Toprak ise kokmuş bir cenin yamalığı. Ve şimdi hâkim bey dinleyin bakalım geceyi, anlayamadığınız lisanın anlaşılması dileği ile.




Üç şehrin kırbacı
Yerleşmişken sırtımıza
Sustuk
Susmaların hezeyan sayıldığı çağlarda
Ölüm üç ilmikli bir kelime
Sonu ikramdan muaf olan bir sevda ile gelir yamacına
Gitmek size mahsustur
Kalmak ise yalana

Hangi duvarı örse
Örselenmiş gün bozumları
Getirmiş yeşil gözlü sevdalıyı
Gittiğinde hicran
Geldiğinde hazan
İki ucu ulaşılmaz değnek
Okyanusu delen asa
Değmezse kanlı düşlerinize
Bitmez aklın mantığa isyanı
Aşk yarılmayı bekler oysa
Geçmek için doğu yakasından

Boğulmayı beceremeyen firavunlar
Düşünce şehvetin kirli ağına
Sevişmek zülüm ilan edilir ağudan
Kısır yağmurlar zamanında
Tabiri yapılmaya çalışılan rüyadan uyanınca Yusuf
Dile gelir aşkı Züleyha’nın
Aşk dile gelince
Söze sus gelir hakim bey

Selçuk ERKİ