Anımsa yeşillikler içinde
Mutlu olduğumuz orman köyünü
Düşe kalka yürüdüğümüz dere yatağını
Sevginin parçalanmış taşlarıyla kuru

Fotoğraflardan gizlediğimiz bir hüznü
Anımsa gücenişin kozasını
Yüreğin sessizce ördüğü

Şimdi geriye baksan tutup acının elinden
Çay içtiğimiz gecelerde mi sevmiştik
Saat 21-22 Şiirleri’ni Nâzım’ın
Bir an geriye baksan yeniden
Sözler ve yalnızlıklar silinip giden

Ara sıra anımsa yitik aşkı
Değdikçe
dudaklarına şarabın kırmızısı
Ağaçlı yollardan dalgın geçtikçe

O aşkı biz mi dokumuştuk birlikte
Sevginin saf ipeğinden/kuşkunun
Her nakışında parıltısı gözlerinin
yorgun
İnce bir Çerkes güzelinin

Anımsa körpe söğüt fidanının
Ellerinden su içişini
Ve bir dizesini Cemal Süreya’nın
"Aşklar da bakım istiyor öğrenemedin gitti"

Öğrendin, ama...
Şimdi rüzgâr söylüyor
Mevsimlerin geçişini