hacet yok artık
yumuşak halılarına sırça köşkümün
hasırları döşendi hisarlarımın

bir lokmada bal tadı
bir hırkada samur kürkler buldum
şükürler olsun



beterin beteri
ve bu günün yarını var
ne gam
el beni meczup sansın

sürsün diye saltanatını
gönlümü kul ettiğim sevdânın
yıktım geçtim saraylarını

indirdim tahtından padişahımı
gayrı başka bir ülkede
tebaasını aldatsın



sultan dediğim
bir aciz bendesiymiş yalan dünyanın
varsın oyalansın

gayrı
hem çalsın
hem oynasın

kazıdım âşiyanımın yıldızlarını
sildim boyalı esir kuşların kanatlarını
aslına rücu etti
o güzelim ebruli grisi kâinatın

ve açtım kapıları ardına kadar
gerçek hallerine uçup gittiler
azlindeyim dünya murâdımın



şimdi ne varsa
her neredeyse gölgelere gizlenen
dilleri bağlı
gözleri dağlı
yürekleri mühürlüler
bıraktım
kendi ateşlerinde yansın

bir ezel ışığıdır düştü içime
ebed’i görür gibi bahtiyar gönlüm



anladım ki
sultan dediğim
bir âciz bendesiymiş yalan dünyanın

varsın
keyfince oyalansın...

ceyda görk