2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1017
Okunma
ormanın kalabalığında kaybolan ağaçlar
ve içten içe üreyen
gölgesine ziyade kayıplar
farkın farkındayken
nicelik ve nitelik
suskuya döner
kopar iç
sığınmak yalnızlığına çoğaltır insani
ki büyür
uzanır gibi ölüme
unutmuşum,
unutulmuşluğum hâlâ yeşilken
gözlerimde gri deniz
yandım
öp şimdi tuzumu sam yeli
şiir ki tekil giz
saldım haylaz rüzgara ilham perilerimi
kapa son kez gözlerini
ve tut hayalinin bebeğini
Sude Nur Haylazca
5.0
100% (2)
Cevap Yaz