18
Yorum
0
Beğeni
4,9
Puan
1982
Okunma

Bazen hayatta hiç bir şey yapmak istemeyiz.yerimizde öylece kalakalırız.Birilerini bizi uyandırmasını bekleriz bu kör uykulardan.halbuki yüreğimizden haberimiz yoktur...
İnsanlığın yolculuğu duraksamadan devam ediyor güneşe
Bir kırıkta bin umut ışığı beliriyor yüzünde
İnsanlık koşarken sen yerinde mi sayıklamaktasın
Haydi durma,koş,günlerinden gün eşe
Bak;güneş her sabah umutlarına doğmakta
Bütün kara bulutlarını dağıtmaya çalışmakta
Her ne kadar çekilmez olsa da bazen hayat
Kalkamaz denilen binlerce insan şimdi dimdik ayakta
Dertlerini deniz sanırsan,umutların okyanustur
Tebessüm et daima yaşamına önemli bir husustur
İçindeki öfke,kin ve nefreti bir an sustur
Göreceksin bak,mutluluk sana doğru koşarak gelmekte
Bütün kainat mutlu olman için çabalıyorken
Bu divane,hal-i vahim tavırların da neyin nesi
Uyandırıp da umutlarına yol olan güneşin de mi hatırı yok
Yerinden fırla da eylemlere dönüştür içindeki kocaman sesi
Recep KARAGÖKÇE
5.0
90% (9)
4.0
10% (1)