Mutluluğu aradım o ışıldayan gözlerinde
Masmavi sularyıla denizi andırıyordu tebessümün
Ve bir bakışın vardı beni benden alan
Belki de ışıksın karanlık dünyama aydınlık olan

Ellerinden öğrendim yürekte cesareti
Sonbaharda ağaçta kalan son yaprak olmayı
Ve hayata inat ilkbaharda yeniden çiçek açmayı
Yaşama sımsıkı sarıldım hayatın boşluğunda

Lalelerin asaletini buldum gamzelerinde
Rüzgarın şarkılar fısıldadığı yıldızlı gecelerde
Ve yağmura inat ıslanmadı sensiz bu tenim
Belki de koca bir yalanın tek gerçeğisin sen

İsyanıma ses vermesen de olur ama
Gel de bu feleğin çarkını döndür döndürebilirsen
Ve nergizler gibi zorluklara inat yaşa yaşayabilirsen
Ama feleğe inat yaşatacağım seni içimde

Suskunluğuma bakıp da kalbim yok zannetme
Ne fırtınalar kopar içimde yalnızlıklarla dolu
Ve azgın dalgalar gibi üzerime çöken karabasanlar
Oysa ki hayatı hayat gibi yaşamak isterdim seninle

Bir gün belki anlarsın dediklerimi
O gün geldiğinde belki beni bulamazsın hayatta
Ve o günden sora keşke’lerle geçer belki hayatın
Kim bilir bel ki de bitmiştir artık saltanatın

İnsanlar kaybedince anlarmış bazı şeylerin değerini
Kimi insanlar da kaybetmeden biliyor zaten değeri
Ve verilmesi gereken değeri veriyor zaten
Tıpkı seni kaybetmeden,sana vediğim değer gibi

En büyük gerçekleri olur ya hayaller
Aşka dair,sevdaya dair ve daha neler neler
Gece yarısı kalkıp da sevdiğini heceler
İşte sen benim için öyle bir şeysin


Recep KARAGÖKÇE