Uyuyorsun sevgili...yatağın tenime yabancı uzak.
bir zamanlar ateş sakladığım göğsümün yamacında,
yağmayan yağmursun ve ben kurak toprak...

Nelerden geçiyorum bu gece bir bilsen,
bir bilsen neler geçiyor benden.
Sabahın dördü bir ben varım sokakta,
sahipsiz köpekler bile uykuda,
çöpçüler dökülen gençliğimi süpürüyor bir bir,
Yaprak oluyorum birden,poyrazdan karayele sürükleniyorum.

Bedeli ödenmiyor bazı ayrılıkların,
sen gidiyorsun,ben gidiyorum seninle,
geride kalan eskimiş bir beden.
Sen gidiyorsun,ben gelemiyorum bir adım ötene,
çürüyen bir adam resmi oluyorum birden,
satılıyorum arka sokaklarda,bir şişe şarap parasına...

Bir limanda başlayıp bir diğerinde son bulan,
her yokoluşta yeniden doğan,
emanet sızılarla yoldaş,
HAMALIM SENDEN KALAN HER ANIYA,
HAMAL SENDEN KALAN HER ANI BU GÖZYAŞIMA...

Uyuyorsun sevgili...dudağım dudağının tiryakisi...

ah sevgili...kalbimin en acıyan yeri...



enginname...

yirmibeş/temmuz/ikibindokuz