En çok sana yakışıyor şiir,
Şöyle giyinsen simsiyah,
Kahve ertesi gözlerine sığınsam usul…
ve dizlerinde avutsam geç kalmışlığımı,sensizliğimi,beklemişliğimi…

En çok sana yakışıyor hüzün,
Bir pencere kenarında mahzun yüzünü düşlüyorum,
Ellerin sevgilim,sanki saçlarıma dokunuyor,ürperiyorum….
Ellerin tenimin örtüsü,ellerinde can buluyorum…

En çok sana yakışıyor rüzgar,
Saçların daldan kopan birer yaprak tanesi,
Bir bir dökülüyorsun avuçlarıma,
Kokluyorum nefes nefes,içim dışım sen…

En çok sana yakışıyor yalnızlık,
Ne kadar çok yalnızsan o kadar benlesin,
Mevsimler dolusu bir sevgi getirdim sana,
Sevgilim,yüreğimde yaşlanmaya ne dersin…?

En çok sana yakışıyor gökyüzü,
Ne zaman cennet yüzüne baksam aklım fikrim masmavi…
Bulutlar gibi dişlerin bembeyaz pamuk,
Tenin,hasat zamanı buğday tanesi…

En çok bana yakışıyor dudağının kıyısı,
Ellerin,gözlerin,gamzelerin…
Ben ne kadar küçük bir şairsem,
Sen o kadar büyüksün sevgilim…

hoşgeldin bahçemin çiçeği,
günümün aydınlığı,gözümün nuru,
batıklarıma can veren liman,
sevgilim,sevdiğim,hoş geldin…