deniz ve gökyüzünün iç içe girdiği bir sonbahar akşamı
gölgem bir sokak lambasından diğerine devrilirken
yalnız yürüyorum şimdi el ele gezdiğimiz yollarda
seni ilk gördüğüm o yoksul mutfakta
hiç başlamamak bitmesinden daha iyidir diyemedim
martıların ufukta düğümlenmesi gibi
bakışlarımız gözlerimiz arasında bir köprü oluşturduktan sonra
senden başka bir şey düşünemedim

sen zor güzel
ne güzel bakardın bir zaman

seni sevdikce özlüyordum
ayrılık denizinde hasret dalgasına kapılmadan önce
şimdi özledikce seviyorum
ama geçmiş üzerine gelecek kurmaya çalışmak
kahrediyor beni mahvediyor
sen yanımda olmadığın için değil
yalnızlığımı sana anlatamadığım için yalnızım
gizli bir aydınlığın sağdığı ışık zerrelerini paramparça ederek
haziran 20 de saydam kanatlı bir melek kollarıma uçuyordu
benim için hayat yeniden başlarken
saat biri on geçiyordu

sen zor güzel
ne güzel gülerdin bir zaman

ellerimiz öpüşünce bedenim en derin dalgalarda boğuluyor gibiydi
yangın sarısı saçlarını ellerime alıp
damla damla üzerime eriyen bakışlarını seyrederken artık emindim
hiçbirisi senden daha güzel değildi
ama vazgeçmek bu kadar kolay olmamalıydı
şimdi çekip gittin ya seninde diğerlerinden farkın kalmadı
yine seni düşünürken dün gece
gurur yapar gözlerim ağlayamazdı
inan düşünemezdim bir şarkı sözünün bu kadar hayatıma işleyeceğini
ama elimde değil sensiz olmuyor
bana her şey seni hatırlatıyor

sen zor güzel
ne güzel ağlardın bir zaman

yalnızlığı senin olmadığın heryere esir bıraktım
ben şimdi senin olmadığın heryerdeyim
doğum günümde yanıma geldiğin arabayla
hasretimi yolluyorum benim olmadığım tek yere
senin için yazdığım bu ilk şiir
kalemimden dökülen son şiir artık
hatıraları parmaklarımda yaşatmak bile acı veriyor
seni sensiz yaşamak geceleri uyutmuyor
bunu bildiğin halde bu kadar kolay senin çekip gitmelerin
bakmaya doyamadığım
her gidişinde bende unuttuğun kahverengi gözlerin
senden hatıra kalsın kimsesiz ve yoksul odamda
her gece başımı yastığa koyduğumda
sabaha seni daha çok severek uyanacağımı biliyorum ama
bir tutam ayrılık tutuyorum kollarımın arasında
ve yalnız yürüyorum şimdi el ele gezdiğimiz bu yollarda

sen zor güzel
ne güzel severdin bir zaman