çıkar memleketimin dağına ovasına
ama bilmez bu yerler mezar olacak ona
silahını doğrultur ahmet’e mehmet’e
acımadan kıyacak bu erlere
oda bilmiyor ne cesaretle geldi bu bilmediği yerlere
mehmetçik;diyar a hasretim dağ olur
ama ben ölürsem vatan sağ olur der
gözünü kırpmadan yürür düşmanın üzerine
ülkem rahat uyusun diye
ama şimdi onunda kanı gönderde dalgalanıyor
kurşun evladın göğsüne çakılır
ama vurulan ana olur baba olur kardeş olur
sen rahat uyu yerinde
bu asil kanınla beslenir yurdumun toprakları
kokun rüzgar olur yakar bağırları
çocuklarından gelecek iki satır beklenirken pencerede
kara haber ulaşır baba evine
gözlerden düşen her damla sel olur
artık ana bacı fatihalar okusun
baba inanamaz ama haykırır " vatan sağolsun "
anne son kez öpemediği çocuğunun
teninde unuttuğu dokunuşlarını okşayarak
her uykusuna evladını görmek için yatıyor
yurdun üzerine dedelerin torunları için ettiği dualar yağıyor
bir kez bile kucağına alamadan yetim bıraktığı çocuğu
babasının künyesiyle gideriyor hasretini
nerede baba oğul görse el ele
gözleri dalar gider bilmediği yerlere
kahraman babası son nefesini verirken şöyle seslenir allah’a
" rabbim yolunda tekrar şehit olmak için dünyaya döndürülüp ölmeyi bekliyorum "
ülkemin toprakları kanla boyansada
hiçbirisinin kanı yerde kalmayacaktır
şehitler andıkca anladıkca anlatıldıkca yaşayacaklardır