25
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1193
Okunma
yazılmış olduğundan mı alnına bilinmez !
doğdu doğalı,
hicazdan bûseler konardı dudağına ;
kanardı, durmadan kanardı !...
kendini bildi bileli;
varı yoğu,
aklında oydu !
daktilonun tuşlarında onu vurdu...
gözleri ona kuruldu !
bakar kör iken yeşiline, ön bahçelerinin ;
arka bahçelerinin, ölü dokusunu soludu
gözlerini açtığında, hep yalnızlığını buldu
yanıbaşındaydı, hep yanıbaşında oldu...
varoluş sevinci,
çürüdü / yandı, dirisindeki âb-ı hayat suyunda
kendi "hâkim" oldu hükmüne !
kırdı kalemi ;
tuşa getirdi yaşamı, vurdu yere !
kırıldı sarnıcı,
ölüm aktı boşluğa buz gibi...
öptü har dudaklarını !
cansızlığa kendi verdi kararı
meyil vermeseydi bu kadar ölüme !
coşardı şiirler, Marmara’nın suyu az gelirdi Nilgün’e !
13 Ekim 1987 tarihi yazılldı sonsuzluğa gidişine...
Hâdiye Kaptan
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
5.0
100% (9)