Biz biliyorduk ki...
henüz ısınmamış damarlarımız
etlerimiz lime lime kan(cık) pusuyor

Hangi tarihi bu kör zamanda
tekerrüre mecbur kılmışsa bu gökyüzü

Biz bakıyorduk ki...
sahibi olduğumuz bir bedende yeniden başlıyoruz...

Akşamları bir hayli zor gelirdi
sabahları bir başka meftun
ve incecik işleniyorken kahır..........

Biz sanıyorduk ki...
her insanı vurdukça çoğalır...
arşa değen değersiz feryatlarını kimse duymaz
sırtımızdaki yaftalarla bir küheylan gibi
takatsiz ruha inat bozkırlar aranır..

Biz tamda gülüyorduk ki...
biri tutup ağlamayı öğretti gözlerimizden akarak
bir fünye patlar şimdi ağzımda bu kan durmaz
küçük çocuklar habersiz dünyaya gelişlerinden

................
............................................

Biz sonra anlıyorduk ki...
bir annenin yaptığı
tek
yalnıştı
belki
bizi
doğurmak....

( İBRAHİM YALÇIN )