Kaç içimden
Kurtar beni bozgunluğundan yalvarırım
Senlik değil buralarda soluklanmak
Daha ellerin küçük
Ve bir damlaya dayanayıp boğulan gözlerin var
Bir sebebsize vurur seni zaman
Bütün saatler çıldırasıya dururken
Yak beni içimden
Kibrit buğusuna yenik düşen gecelerin
Nemi süzülsün dudaklarından
Sana göre değil bu sokaklarda aşık olmak
Var git soyluca
Soytarı bir gülüşe yem olmadan

Masada unutulan bir yudum çayın ;
Ve sigaranın amansız özleminde
Son bir kez tazelemek istedim sensizliği
Trenler geçti
Otomobiller
Elele tutuşan yalancı sevgililer
Ve deniz kıyısı vurdum gözlerimin ucuna
Biraz daha vakit geçirmek adına
Biliyorum hiç gelmeyecektin
Biz yalancı bir sevgili bile olamazken
Bunca vakit öldürmek boşuna

Bak içimden gördüğün kadarıyla
Vicdanımın sızladığı yerler sende kalanlardan
Bize göre değilmiş demenin cürretsizliğinde
Körü körüne sevdalanmak başka baharlara
Şimdi kör bir güvercin kadar yeniğim gökyüzüne
Ha beyaz olmuşsun kanatlarımda
Yahut mavi bir semada

Gelip geçsen içimden bir daha ne fayda.../

İbrahim Yalçın​ - 12.02.2015 - VAN

’ Her Aşk Başladığı Yerde Ölürmüş...’