1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
4416
Okunma

BİR YOLCULUĞUM ESNASINDA SAAT 3;45 DE
KİMSEYİ RAHATSIZ ETMEMEK İÇİN TELEFON IŞIĞIYLA DİZLERİMİN ÜSTÜNE YIĞILARAK
YAZDIĞIM BİR ŞİİRDİR
uzun bir yol adına çıktım bavulumla
aklıma bile gelmeyen açlığımla,açıklığımla
kaç şehir geçtikten sonra
elbet dinecekti bu yağmur
ki dayanılmaz dehşeti
otobüs camını soğutan uğultusuyla
yorgunluğumu kıstırdığım koltuk aralarında
başımın zangırdamasına aldırış etmeden
belkide uzun bir yol için devam edecekti yağmaya
karanlığa sımsıkı sarılan evleriyle
Akçadağ’dağın puslu ve serin havasında
bir sigara daha içmek ne güzel olurdu...
ve yollar hiç bitmezse
ışıklı levhaların dar geçitlerinden sıyrılarak
rutubetli kaldırımlarıyla
bir tesise döksem nefesimi
acı bir çayı yudumlayarak
durupta kırılmış aynada iri iri açılmış gözlerime
uykuyu ezberletmek ne güzel olurdu şimdi ...
İBRAHİM YALÇIN 19.10.2010
5.0
100% (1)