Aynı geceden kalan ,
bir sabah kattın ömrüme
önceki gecelere benzer duruşuyla
gün ortası nöbetindeyim
bir pazar günü
saçlarımın dağınıklığı yansıyor gemi lumbuzlarına
havada boğuk bir isyan var sanki
güneşin bulutların arasına teslim tavırlarından iniltili sanırım
ve sanmaktayım ki
beterim bugün...
hiç bir şey olmamış gibi ,
aynı yerden kopyalanmış bütün saadetlerim
aynı yerden kanar günüm
bir alışkanlıktı boğazımı düğümleyen bunu tanırım
ve tanımaktayım ki
beterim bugün...
bir yağmur patlıyor güç bela
tılsımı değişiyor gökyüzünün
uğramış mavilikleri soysuz bulutların tacizine
tebdil-i mekanda ferahlığı kalmamış
ellerim bir gebe kadın gibi üşüyor,
ellerim yağmurdan kederli buruşur kalırım
ve kalmaktayım ki
beterim bugün...
kendine yetecek gibi durmuyor ömrüm
saat iki kırk beş ,
güneş girdap,
akrep yelkovanın emre intizarı
saat durmuş duvarın üstünde bir iz gibi
bir ben öylesine zamanlara bakarım
ve bakmaktayım
galiba batmaktayım ki
beterim bugün...



İ.Y.L.Ç.N 05.01.2012 İBRAHİM YALÇIN