derin bir rüyadan söküp aldım seni
pahallı zamanlardan sonbahar yapraklarıyla
sarışındı sesindeki duruşun,sesin kurşunlu
bir kurşunla vuruluşum...


sahiden anımsıyorum bende dur-an
an-be-an yokluğunu
sesin ıtırlı,
bedenin kara çarşaf korkuluklu
habersiz bir kuş gibi uçuşum...


bu ben değilim deyişim her defasında
ayaklarımı daha sert yere basmaktan bıkmayışım
su görmemiş yazlara merakımı tazeleyip
susuz yazlarda duruluşum...

bakışların sonbahar yapraklarıyla pahallı
kayıp bir hüzünden söküp aldım seni
tek kaçışıydı soluğunu tıkayan öfken,bilhassa sen
sensizlik ağlamaklı
ne tuhaf şeydir sensizlik
neyin ceremesini çekiyor bu kelimeler,
hiç konuşmamışız gibi
sanki bin asırdır susmuşum...


11.11.2010 İBRAHİM YALÇIN

’’ Kasım’ da ne güzeldir soğuk bir sevgiliye şiir yazmak...’’