DERBEDER EMMİ -- 4 –


___________Yazdığım bu dizeler, yoksulun hikayesi
___________Onurlu bir adamın, ömründe ki payesi

___________Şafağı aydınlatın, kararmasın gündüzler
___________Üşüşmesin yurduma, zalim dişli kunduzlar


Hasta olan babamı, küçük yaşta kaybettim
Garip anam büyüttü, kör olsun gurbet iller
Ağanın davarını güderken, figan ettim
Babasız bir yetimdim, yüzüme vurdu eller

Tutuldum sevdasına, karacamın gözüne
Onun tatlı diline, vurulmuşum sözüne
Can oğul; işte geldim, ömrümün son güzüne
Bahçemizde kuruyor, kendi diktiğim güller

Irgatlık ettim gençken, ne bulduysam okudum
Yoksul günler içinde, umudumu dokudum
Sevdalımın gönlünde, teli kırılmış udum
İsyanımla boşaldı, gözümden akan seller

Çaresiz gecelerde, insanları hep sevdim
Hâyâsızın yüzüne, hiç çekinmeden sövdüm
Zalim zorbalar vardı, oğul; sinemi dövdüm
Dünyayı zulüm sardı, nedensiz sustu diller

Çanakkale’de dedem, şevkle canını verdi
Kurtuluş Savaşında, halkım kanını verdi
Yiğit Mustafa Kemal, yurda şanını verdi
Memed’e kurşun atar, şimdi namussuz eller

Coşkun Mutlu / Hüznün Şairi

==========================================================
Kararan yüreklere dua gibi doldum da
Hak uğruna ağaran saçlarımı yoldum da
Derbederim rabbime çok hayırlı kuldum da
Lakin evlat del(i)eti beni riyakâr haller......Yener Ata (Teşekkürler dost)
==========================================================