ey Rabbim !

verdiğin şu emanet ömürde
sığındığım yalnızca sensin
ve bütün bildiğim
varlığındır
sırrındır
senin aşkındır daim olsun deyip te
erip/eremediğim tek gerçek

hani
şaheser bir ebrû seyreder gibi
efsunlu renklerin âhenginde yüzdürmek gibi gönlünü
hani
o suyun kalbine nakş’olan zerâfetinde
ince narin ve bir tahayyül gibi
seni düşünmek...


hani
muhteşem bir çeşm-i bülbüle dokunmaya korkmak gibi
ve o kırılganlığında
ürpertilerle kaybolup
nefsin cezbesinden vazgeçmek
o saydamlıkta eriyip yok olmak gibi
seni zikretmek...


kristal bir kadehten yudumlanan zemzem gibi
içilen sözlerden eleyerek
billur camlara düşen günün ilk ışığınca
tertemiz bir gönül mabedinin sırrına ermek gibi
seni bilmek...


ey Rabbim
velhâsıl

ney’de hû
ruhta huşû

kaf dağının ardındaki
zümrüd-ü anka kuşunu öpüp gözlerinden
ezeli bir aşk uykusuna dalmak gibi
seni özlemek

ve zamanın mekânın ötesinde
erguvan gölgeli bakir yollardan geçip
aslına dönmek gibi

seni sevmek...
seni bilmek...


CEYDA GÖRK

Regaib Kandiliniz mübârek
ve üç aylarınız hayırlara vesile olsun dostlarım...