sıcak bir mevsim gibi girip kapımdan ;
zemherinle kuşattın, dondu düşlerim
bir hiçlik iklimine sürükleniyorum
irtifâ kaybediyor durmadan inanmışlıklarım !

içime dalmış gözlerinden
üstümde patlayan
ışık yağmurunla sulanmıştım önce
bayram yerine dönmüştü gözlerim
elimden aldın çocuk sevinçlerimi

yüreğime işleyen her sözünü
perdelemekteyken dilim
beynime sığdırmakta zorlandığım
içime gömdüklerim

deli suskunluğumun iç haykırışında
dağ gibi sevi’ye deniz kadar efkârın
yağ, yağ bitmedi ömrüme

yüreklendirip kendimi / seçtiğim yol
ulaşılmaz, boş bir hayâl
içi kuru / dışı yeşil dal
tutmaya çalıştığım, güneşmiş gerçekte/ bilmedim !

yak mektupları birer birer
yansın hâtırâlar

yık o günleri ; hadi devir yaşananı
altında kalsın sevdâ !

sen, taze bahardın o zamanlar
şimdi, hazan bir masal

üşüyen düşlerime değmeyen
örtük elinin açıklığı üstümde

acının elleriyle boğarken sevgini
berraklığımla yıkıyorum kirlerini
kör kurşunla, kendime vuruluşumu
ve umursuz kahkahalarını geriyorum yüzüme
gerçekteki düşü görsün diye

gecenin ipini, uzun uzun sarıyorken çileme…
mevsimler tebessümsüz duruyor dudağımda
zehir sızıyor bir yerlerden can suyuma
gömemiyorum gölgeni yinede !...
hep orda kal / uzakta öyle / geri gelme, akla ziyan

Hâdiye Kaptan

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.