"Lütfen" derken rüzgarın yönü değişti. Zaten ahlayacak öyle haller var ki yorulmuşken dinlenelim niyetiyle dizelere buyurduk, dolanan haller çözülemedi hala şiir tadıyla.

Güne isyanın sebebiyle midir anlamak güçleşti bugün, son dizesine kadar mevzuya yabancı kaldım. Normalde bir bakışta zincirleri çözerken yumuldum kaldım.( Evet, evet, evet) tüm her şeyi "evet aynen böyle" diye yanıtlamak sarmadı herhalde. Bir de son dize olmasaydı tasavvuruna yetmiyor düşünce.

("zafer çakma aşkları vuracak… ")

Garipsediğim durum üzerinde düşünürken söylenecekler neden böyle karıştı derken aklıma geldi ki "viki şiirleri" hep böyle. İki can taşıyorlar "gebe bir kadın misali". Ne olduğu belli görünenin ama açıklanamayan ve "çöz çözebilirsen" dedirten bir endamı var bunların. Şöyle ki;

"vaktidir şimdi
tek gecelik aşkların gelgeçinde
tutuksuz yargılıyorum kendimi…"

Bir ayıbın örtünemeyecek ifadesi. Şikayeti midir memnuniyeti midir (genelde memnuniyettir hep saklanan) belli olmuyor. Olmayan bir dille anlatılıyor. İncesi içerde ve aynı şekilde sadece görmekle yetin der gibi. Ama çizgi farklı ve anlaşılması istenen farklı(bana kalsa saklanmamalı, ona, buna, kime ne).

(Üstün devamı)

"susum
susuzum
sahra’da kum
Atlantik’te Titanik kadar yurtsuzum…"

Harflerin çekine çekine kendilerine doğuşlarının bir önceki adımdan tualde görünümleri. Henüz eskiz. Daha bebek. Sonra devamında,

"çok uzadı bu yokluk
sıkıştır geceleri
al saatleri ileri
işte…
döllenme vakti…"

usulca , utana sıkıla konuşuyor işte. Öncesini tamamen çürüten bir sergi. Sonrasında şovalyelere sıra sıra dizilmiş. Hiç çekingesi yok. Gayet rahat.

"terletme aşkı
fütursuz bir gecede
düşme içine
mahşeri kalabalık
itiş kakış yalnızlık…




kanserli rahim
üşüyor sevgim
döllenmeden aşk
kirlendi elim…




gece ve ben
ben ve aşk
aşk mı
kör bıçak
bir vursan kıyılarıma
neler olacak…"

En eğlencelisi de işin bu kısmı. Tedirginlik ve pişmanlık dürtüleri aynı anda vazgeçememe gerilimleri. Korkunç!!!

"bitirerek bu oyunu
unutarak Leyla’yı Mecnun’u
hiç bilmeden huyunu suyunu
zafer çakma aşkları vuracak… "


Ve oyun bitti. Oyalana oyalana, gam keder üfleye üfleye yaşlı tebessüme. Yanlış anlamışsam bile kendime göre bu buydu.

Şiir başından sonuna bir bulmaca gibiydi. Titaniğin yürekteki/ yüreklerdeki hali gibi. Çok yutkunası durum olsa da alamıyoruz bazen kendimizi öyle bir şey. Titanik hiç anlam taşımaz benim için ve anlamsız olduğu gibi anlam orda ölümle vuku bulmuştur. Onda tükenmişti, ondandır buraya gelişim. O bir imkansızdı. Aksi iki ucu bağlayıp ortaya bırakmak gibi. Hiç bir şey kalmayacaktı ve sonu adından belli olanlardandı.Hem titaniğe gittim hem kendime hem hali açıklara . Güzel bir gezintiydi şiirle olan halim.

Yüreğimden yüreğine, sevgimle..




**Havin_** tarafından 5/25/2009 5:59:53 PM zamanında düzenlenmiştir.